مقدمه:ا نگیزش نیرویا نسانی در دستیابی بها هداف سازمان بسیار مؤثر م یباشد. برخی نظریه پردازان معتقدند شغل به خودی خود م یتواند تأثیر نیرومند بر انگیزش کارکنان، رضایت و بهر هوری آنان داشته باشد. هدف این پژوهش تعیین توان انگیزشی فعلی مشأغل و بررسی تشخیصی مشاغل حوز هی توانبخشی مراکز بهزیستی بود.

روش بررسی: این مطالعه نوع توصیفی- تحلیلی مقطعی در مراکز بهزیستی استان تهران انجام شده است. جامعه مورد مطالعه را کارمندان حوزه توانبخشی مراکز بهزیستی استان تهران در مراکز بهزیستی روزان هی دولتی بودند، 102 نفر نمون هی پژوهش با روش سرشماری انتخاب شدند. جم عآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه صورت گرفت. پرسشنام ههای تکمیل شده با نر مافزار یک نمون های با نمرات استاندارد مقایسه شدند. T-test به کمک آمار توصیفی وآزمون SPSS آماری

یافته ها:ا رتباطی بین متغیرهای جمعیت شناسی مانند سن، جنسیت، سابقه کار، وضعیت تأهل، مدرک تحصیلی و نوع عضویت ،3/62±0/ با توان انگیزشی بالقوه و زیر مجموع ههای آن وجود نداشت. در گرو ههای شغلی مورد مطالعه میانگین تنوع وظیفه 70 ،3/35±0/ 4، میانگین بازخورد 53 /03±0/ 4، میانگین استقلال 73 /03±0/ 3، میانگین اهمیت وظیفه 70 /96±0/ میانگین هویت شغلی 67 49 به دست آمد. مشاغل حوزه توانبخشی از تنوع مهارت، هویت شغلی، اهمیت شغلی، /90±19/ و میانگین نمره توان انگیزش بالقوه 32 (P< استقلال شغلی و نمره توان انگیزش بالقوه برخوردار م یباشندو از بُعد بازخورد برخوردارنمی باشند.( 0.05

نتیجه گیری: طراحی مشاغل در این برای شاغلان امکان انگیزش درونی را به جز در مورد بازخورد شغلی فراهم می کند.