مقدمه: دیالیز ناکافی به عنوان یک عامل خطر مرگ و میر برای بیماران کلیوی، ضرورت وجودالگویی برای کمک به پرسنل بخش دیالیز جهت ارائه خدمات درست به بیماران دیالیزی و مدیریت صحیح درمان آنها را نشان میدهد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی الگویی برای تشخیص نوع صافی همودیالیز صورت گرفته است زیرا نقش نوع صافی در کفایت دیالیز تعیین کننده میباشد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر به روش توصیفی- مقطعی صورت گرفته و نمونهگیری به روش سرشماری بوده است. جامعهی پژوهش متشکل از دادههای بیمارستان علی ابن ابی طالب (ع) زاهدان در خردادماه 95 است که با مراجعه مستقیم پژوهشگر به سازمان حاصل و به صورت فایل اکسل تهیه گردید. جهت تحلیل دادهها از نرم افزار Clementine12.0 استفاده شده است. در پژوهش حاضر الگوریتمهای درخت تصمیم و شبکه عصبی اجرا گردیدند.
یافتهها: مقدار صحت بدست آمده از اجرای الگوریتمهای C5.0 ،C&R Tree، CHAID، QUEST و شبکه عصبی به ترتیب 9263/0، 9047/0، 8872/0، 8720/0 و 8754/0 میباشد. مقادیر بدست آمده برای شاخصهای حساسیت، شفافیت، صحت، دقت، NPV، FM، GM، FPR، FNR، FDR و ER و نیز سطح زیر منحنی ROC برای مدلC5.0 نشاندهنده عملکرد بهتر این الگوریتم نسبت به سایرین میباشد.
نتیجهگیری: مقادیر بیشتر برای 7 شاخص اول نشان میدهد که طبقه بند مورد استفاده نمونههای بیشتری را در جای درست خود طبقه بندی کرده و مقادیر کم 4 شاخص آخر وقوع خطای کمتر در طبقه بندی نمونهها را تایید مینماید. مدل C5.0 در 7 شاخص اول بیشترین مقدار و در 4 شاخص آخر کمترین مقدار را دارد. مدل ارائه شده به پیشبینی دقیقتر نوع صافی همودیالیز و نیز مدیریت صحیح درمان بیماران کمک مینماید.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |