مقدمه: کیفیت زندگی یکی از اجزاء ذهنی رفاه محسوب می‌شود. کیفیت زندگی در سالمندان به معنای تاکید بیشتر بر سیاست اجتماعی و اصلاح اهداف اجتماعی به منظور ایجاد زندگی مولد برای سالمندان است. یکی از راه های بهبود کیفیت زندگی استفاده از انواع حمایت‌های اجتماعی و رفاهی می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت زندگی سالمندان سازمان تامین اجتماعی و سازمان بازنشستگی کشوری طراحی شد

. روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی مقایسه‌ای می باشد که در آن 150 سالمند مستمری بگیر(75 نفر در گروه تامین اجتماعی و 75 نفر در گروه بازنشستگی کشوری) از لحاظ کیفیت زندگی با هم مقایسه شدند. ابزار گرد آوری داده‌ها در این مطالعه چک لیست اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی لیپاد بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها بوسیله نرم افزار آماری SPSS و با آزمون های آماری آنالیز واریانس یکطرفه، ضریب همبستگی پیرسون و تی‌تست تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که تفاوت بین کیفیت زندگی کل و ابعاد آن در بین دو صندوق از نظر آماری معنی‌دار نداشت و تنها در بعد عملکرد ذهنی– روانی تفاوت معنی‌دار آماری مشاهده شد. همچنین بین سن، وضعیت تاهل، وضعیت تحصیلی و جنس سالمندان با کیفیت زندگی‌شان ارتباط آماری معنی‌دار مشاهده شد (05/0 P <). اما ارتباط بین وضعیت مسکن و درآمد سالمندان با کیفیت زندگی‌شان از نظر آماری معنی‌دار نبود (05/0 P >). نتیجه‌گیری: در این مطالعه به لحاظ نوع سازمان مستمری دهنده تفاوتی در کیفیت زندگی سالمندان مورد بررسی مشاهده نشد.