روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع کاربردی است که با کمک روش‌های کتابسنجی ‌و علم‌سنجی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی 5982 تولید علمی کارآزمایی بالینی ایران تشکیل دادند، که تا تاریخ 17 می 2016، در پایگاه وب­آو­ساینس نمایه شده بودند. جهت تحلیل داده‌ها و آمار توصیفی از نرم‌افزار اکسل و برای ترسیم نقشه‌های همکاری، از نرم افزارهای بیب اکسل، نت دراو و یو سی آی نت استفاده گردید.

یافته‌ها:‌ نتایج نشان داد که نسبت استناد به مقاله تولیدات علمی کارآزمایی بالینی ایران، 8/7 بوده است که از نسبت استناد به مقاله مربوط به کشور ایران در پایگاه ESI که6 گزارش شده بالاتر بوده اما از نسبت جهانی برای حوزه پزشکی بالینی که 7/8 بوده است، پایین‌تر است. نسبت استناد به نویسنده، 5/5 و 30 درصد از مطالعات، فاقد استناد بودند. میانگین ضریب تاثیر مجلات منتشر کننده مقالات، 2/2 بود.

نتیجه‌گیری: در بخش شاخص‌های توسعه، تنها 6/19درصد از مقالات با همکاری سازمان‌های بین‌المللی انجام گرفته‌اند. از نظر کیفیت، بیشتر مجلات منتشر‌کننده مقالات، ضریب تاثیر پایین‌تر از میانگین ضریب تاثیر مجلات آن حوزه داشته‌اند. با توجه به روند افزایشی مطالعات کارآزمایی بالینی ایران، توجه به سنجش اثر و ارزیابی این مطالعات ضروری به نظر می‌رسد