مقدمه: بیماری ام اس یکی از بیماری‌های اختلالات مغزی است که یک بیماری کاملاٌ هزینه بر بوده و درمان آن شامل مراقبت‌های حمایتی و مدیریت علایم بیماری است. در واقع می‌توان گفت ام اس یک بیماری مزمن بسیار ناتوان کننده، همراه با پیامدهای اجتماعی و اقتصادی است. یافته‌ها نشان می‌دهند که بیمه‌ها می‌توانند حداقل با پوشش هزینه‌های دارویی، تا حدودی از بار اقتصادی بیماری ام اس بکاهند. لذا ضروری به نظر می‌رسد به مطالعه امکان سنجی اقتصادی بیمه نمودن هزینه‌های دارویی بیماران ام اس پرداخته شود.

 روش کار: این مطالعه از نوع مطالعات کاربردی و گذشته نگر می‌باشد. جامعه پژوهش‌ آن، کلیه افراد مبتلا به بیماری ام اس که در سطح کشور داروی اینترفرون مصرف می‌کنند در طی سال‌های 88-79 می‌باشد. ابزار گردآوری داده‌ها چک لیست است که جهت جمع آوری آمار و با مراجعه به معاونت غذا و داروی وزارت بهداشت، معاونت درمان وزارت بهداشت (واحد اداره بیماری‌های خاص و پیوند)، و آمارنامه‌های دارویی سالانه کشور و مرکز آمار ایران تکمیل شده است. داده‌ها با استفاده از نرم افزار اقتصادسنجی Eviews6 و Excel تجزیه و تحلیل شده است.

 یافته‌ها: پیش بینی‌ها نشان داد که هزینه کل داروهای اینترفرون در 30 سال آتی کشور، 20 میلیارد و 206 میلیون و 788 هزار و 808 هزارریال (درصورتی که دولت هم چنان به اختصاص دادن یارانه‌های دارویی خود (یعنی 90 درصد هزینه دارو ادامه دهد) خواهد شد. هم چنین نتایج نشان داد که میزان هزینه بیمه ای داروهای اینترفرون در صورت پوشش کل جمعیت کشور (با در نظر گرفتن سناریوی اول) 354،209 ریال، در صورت پوشش فقط جمعیت شهری (سناریوی دوم)، میزان هزینه بیمه ای آن 693،261 ریال و در صورت پوشش بیمه ای با در نظر گرفتن فقط 50 درصد جمعیت شهری (سناریوی سوم)، میزان هزینه بیمه ای آن 385،523 ریال می‌شود.

بحث: این مطالعه همانند سایر مطالعات اثبات می‌کند که بیماری ام اس یک بیماری هزینه بر با بار اقتصادی خیلی بالا برای جامعه است و امکان سنجی حاضر نشان می‌دهد که سیاست گذاران بخش بهداشت و درمان می‌توانند با استفاده از هر سناریوی بیمه ای داروهای اینترفرون بیماری را تحت پوشش بیمه قرار دهند چراکه هزینه بیمه ای سالانه هر سناریو حاکی از این می‌باشد که مردم توان پرداخت آن را دارند.