مقدمه: نظر به اهمیت سلامت روان به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از سلامتی انسان و با توجه به شیوع بالا و ناتوان کنندگی بسیار شدید و طولانی اختلالات روان ( که در تحقیق معروف بار جهانی بیماری ها به آن اشاره شده است ) و نقشی که آگاهی و نگرش مردم در استفاده از خدمات بهداشت روانی دارد ، این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش بهداشت روانی بر آگاهی ، اعتقاد و نگرش دانش آموزان دختر مقطع پیش دانشگاهی در سال 81-1380 در تهران انجام شده است.

  روش بررسی : در این مطالعه نیمه تجربی ، منطقه 7 تهران انتخاب گردید و سپس از دو مرکز پیش دانشگاهی دخترانه به طریق نمونه گیری احتمالی نوع خوشه ای ، 150 دانش آموز ، انتخاب شدند و نمونه های مورد نظر طی دو مرحله که آزمون اولیه قبل از اجرای برنامه آموزشی و آزمون ثانویه بعد از اجرای برنامه آموزشی بود بتا پرسشنامه ای که حاوی سؤالاتی در مورد آگاهی آنها از مشکلات روانی ( اضطراب و افسردگی ) اعتقادات آنها نسبت به مشکلات روانی ذکر شده و خودپندار و همچنین متغیرهای زمینه ای بود مورد ارزشیابی قرار گرفتند و نتاایج حاصله به کمک آزمون های t زوج ،آنالیز واریانس یکطرفه و تست شفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .
یافته ها : نتایج تست t زوج بین میانگین نمرات آگاهی ، اجزا ، مدل اعتقاد به سلامتی و خودپنداره دانش آموزان نشان دهنده اختلاف معنی داری (p<0/005) قبل و بعد از آموزش بود .

  نتیجه گیری : آموزش بهداشت روانی می تواند باعث ارتقاء آگاهی و تأثیر مثبت در اعتقادات نگرش و خودپنداره افرار گردد و این مطالعه می تواند شروعی برای تحقیقات بعدی در این زمینه باشد .