جلد 24، شماره 3 - ( 7-1400 )
جلد 24 شماره 3 صفحات 101-92 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
moeini M, Daei-Karimzadeh S. The Effect of Labor Force Education in Health Sector on Economic Growth of Iran. jha 2021; 24 (3) :92-101
URL: http://jha.iums.ac.ir/article-1-3778-fa.html
URL: http://jha.iums.ac.ir/article-1-3778-fa.html
معینی مقداد، دائی کریم زاده سعید. تأثیر آموزش نیروی انسانی بخش بهداشت و درمان بر رشد اقتصادی ایران. فصلنامه مدیریت سلامت. 1400; 24 (3) :92-101
1- کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان) ، اصفهان
2- دانشیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان ،saeedkarimzade@yahoo.com
2- دانشیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان ،
چکیده: (2002 مشاهده)
مقدمه: دستیابی به رشد اقتصادی پایدار مستلزم سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها برای افزایش ظرفیت‌های تولیدی است. چنین سرمایه‌گذاری‌هایی نه‌تنها شامل سرمایه‌گذاری‌های فیزیکی می‌شود، بلکه سرمایه‌گذاری‌های انسانی، آموزش و سلامت را نیز پوشش می‌دهد. هدف از مطالعه حاضر تحلیل اثر آموزش نیروی انسانی بخش بهداشت و درمان بر رشد اقتصادی ایران بود.
روش ها: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بود که به روش توصیفی- تحلیلی با استفاده از الگوی خود توضیح با وقفه‌های توزیعی و داده‌های سالیانه دوره زﻣﺎﻧﻲ 1370 تا 1398 انجام شد. این پژوهش به تحلیل اثر آموزش نیروی انسانی بخش بهداشت و درمان و نیز اثر آموزش عمومی، آموزش عالی در وزارت علوم، سرمایه‌گذاری فیزیکی، درجه باز بودن اقتصاد و صادرات بر رشد اقتصادی ایران پرداخته است. داده‌ها به روش اسنادی از بانک اطلاعات مرکز آمار ایران استخراج و برآوردها با استفاده از نرم‌افزار ایویوز 10 انجام شد.
یافته ها: یافته‌ها حاکی از تأثیر مثبت متغیرهای مستقل بر رشد اقتصادی ایران بوده است که در آن ضریب آموزش عمومی برابر با 0125/0، آموزش نیروی انسانی بخش بهداشت و درمان برابر با 621/0، آموزش نیروی انسانی در وزارت علوم برابر با 8752/0، سرمایه‌گذاری فیزیکی برابر با 449/0، درجه باز بودن اقتصاد برابر با 218/0 و صادرات برابر با 2429/0 بدست آمد.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش می‌تواند در اتخاذ سیاست‌های مناسب به برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران در زمینه سرمایه‌گذاری نیروی انسانی و آموزش افراد در سطوح عمومی و عالی به‌ویژه در حوزه بهداشت و درمان کمک نماید تا منجر به افزایش رشد اقتصادی شود.
روش ها: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بود که به روش توصیفی- تحلیلی با استفاده از الگوی خود توضیح با وقفه‌های توزیعی و داده‌های سالیانه دوره زﻣﺎﻧﻲ 1370 تا 1398 انجام شد. این پژوهش به تحلیل اثر آموزش نیروی انسانی بخش بهداشت و درمان و نیز اثر آموزش عمومی، آموزش عالی در وزارت علوم، سرمایه‌گذاری فیزیکی، درجه باز بودن اقتصاد و صادرات بر رشد اقتصادی ایران پرداخته است. داده‌ها به روش اسنادی از بانک اطلاعات مرکز آمار ایران استخراج و برآوردها با استفاده از نرم‌افزار ایویوز 10 انجام شد.
یافته ها: یافته‌ها حاکی از تأثیر مثبت متغیرهای مستقل بر رشد اقتصادی ایران بوده است که در آن ضریب آموزش عمومی برابر با 0125/0، آموزش نیروی انسانی بخش بهداشت و درمان برابر با 621/0، آموزش نیروی انسانی در وزارت علوم برابر با 8752/0، سرمایه‌گذاری فیزیکی برابر با 449/0، درجه باز بودن اقتصاد برابر با 218/0 و صادرات برابر با 2429/0 بدست آمد.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش می‌تواند در اتخاذ سیاست‌های مناسب به برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران در زمینه سرمایه‌گذاری نیروی انسانی و آموزش افراد در سطوح عمومی و عالی به‌ویژه در حوزه بهداشت و درمان کمک نماید تا منجر به افزایش رشد اقتصادی شود.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اقتصاد سلامت
دریافت: 1400/3/29 | پذیرش: 1400/6/30 | انتشار: 1400/9/29
دریافت: 1400/3/29 | پذیرش: 1400/6/30 | انتشار: 1400/9/29
فهرست منابع
1. Taghavi M, Mohammadi H. The effect of human capital on economic growth: Case of IRAN. Economic Research. 2006;6(22):15-43. [In Persian]
2. Agasisti T, Bertoletti A. Higher education and economic growth: A longitudinal study of European regions 2000-2017. Soc Econ Plann Sci. Forthcoming 2020. [DOI:10.1016/j.seps.2020.100940]
3. Collin M, Weil DN. The effect of increasing human capital investment on economic growth and poverty: A simulation exercise. J Hum Cap. 2020;14(1):43-83. [DOI:10.1086/708195]
4. Entezari Y. Optimal investment in human capital under conditions of uncertainty (optimal length of study in Iranian higher education). Quarterly Journal of Research and Planning in Higher Education, 1995;3 (1):111-43. [In Persian]
5. Becker GS. Human capital: A theoretical and empirical analysis, with special reference to education. 3rd ed. United States: University of Chicago press; 2009.
6. Barro RJ, Lee JW. A new data set of educational attainment in the world, 1950-2010. J Dev Econ. 2013;104:184-98. [DOI:10.1016/j.jdeveco.2012.10.001]
7. Entezari Y, Mohammadnezhad Alizamini Y. Human capital content analysis: General pattern and application for graduates of persian literature. Quarterly Journal of Research and Planning in Higher Education. 2020;26(3):47-75. [In Persian]
8. Dowrick S. Ideas and education: Level or growth effects? [Internet]. Australia: National Bureau of Economic Research; 2003 [cited 2021 Sep 6]. Available from: https://www.nber.org/papers/w9709 [DOI:10.3386/w9709]
9. Wilson RA, Briscoe G. The impact of human capital on economic growth: A review. Descy P, Tessaring M, editors. Luxembourg: Office for Official Publications of the European Communities; 2005.
10. Papageorgiou C. Distinguishing between the effects of primary and post‐primary education on economic growth. Rev Dev Econ. 2003;7(4):622-35. [DOI:10.1111/1467-9361.00213]
11. Batabyal AA, Nijkamp P. Human capital use, innovation, patent protection, and economic growth in multiple regions. Econ Innovat New Tech.2013;22(2):113-26. [DOI:10.1080/10438599.2012.715823]
12. Brenner T, Schlump C. University education, public research and employment growth in regions-an empirical study of Germany. Working Papers on Innovation and Space. 2010;02.10:1-20.
13. Schubert T, Kroll H. Universities' effects on regional GDP and unemployment: The case of Germany. Paper Reg Sci. 2016;95(3):467-89. [DOI:10.1111/pirs.12150]
14. Pegkas P, Tsamadias C. Does higher education affect economic growth? The case of Greece. Int Econ J. 2014;28(3):425-44. [DOI:10.1080/10168737.2014.894551]
15. Ogundari K, Awokuse T. Human capital contribution to economic growth in Sub-Saharan Africa: Does health status matter more than education? Econ Anal Policy. 2018;58:131-40. [DOI:10.1016/j.eap.2018.02.001]
16. Umar DI. Education outcomes, health outcomes and economic growth in Nigeria (1980-2013). J Soc Econ Dev. 2017;19:227-44. [DOI:10.1007/s40847-017-0039-x]
17. Bloom DE, Canning D, Sevilla J. The effect of health on economic growth: A production function approach. World Dev. 2004;32(1):1-13. [DOI:10.1016/j.worlddev.2003.07.002]
18. Pesaran MH, Shin Y, Smith RJ. Bounds testing approaches to the analysis of level relationships. J Appl Econometrics. 2001;16(3):289-326. [DOI:10.1002/jae.616]
19. Pesaran MH, Shin Y. An autoregressive distributed lag modelling approach to cointegration analysis. Cambridge: Cambridge Univ. Press; 1998.
20. Tehranchian AM, Nouroozi Beyrami M. Money substitution test in iran: An application of the self-return model with distributed intervals (ARDL). Iranian Journal of Economic Research. 2012;16(49):99-115. [In Persian]
21. Naderi A. Evaluating the effects of general and higher education on economic growth in Iran. Journal of Education. 2016;31(4):69-103. [In Persian]
22. Sabetghadam R, Zarei R. Investigating the effect of manpower training on Iran's economic growth. 10th International Conference on Economics and Management; 2017 May 10; Rasht. Iran: Islamic Azad University;2017. [In Persian]
23. Dezhpasand F. Factors affecting the growth of Iran's economy. Journal of Economic Research. 2005;5(18):13-47. [In Persian]
24. Lacheheb M, Med Nor N, Baloch I. Health expenditure, education and economic growth in MENA countries [Internet]. Malaysia: Universiti Putra Malaysia website; 2014 [cited 2021 Sep 12]. Available from: https://mpra.ub.uni-muenchen.de/60388/
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
