مقدمه: برای پیشگیری از کم خونی فقر آهن تجویز قطره ی آهن کمکی از سن 6 ماهگی در کشور ایران به اجرا گذاشته شده است .

هدف: این مطالعه با هدف تعیین وضعیَت استفاده از قطره آهن کمکی درکودکان 24-6 ماهه شهر یاسوج ا نجام شد .

 روش بررسی:این پژوهش یک مطالعه ی توصیفی ست که در سال 1385 بر روی 300 نفر از مادرانی که دارای کودک 24-6 ماهه بودند در شهر یاسوج مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد انجام گرفته است . نمونه ها به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شده است.ابزارگردآوری داده ها پرسشنامه بود که روایی محتوی آن با نظر افراد متخصص وپایایی آن به روش دونیمه سازی و آلفای کرونباخ (75/0=α ) مورد تائید قرار گرفت . تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و روشهای آمار توصیفی ،آنالیز واریانس و آزمون آماری مجذور کای انجام شد .

یافته ها : برای بیش از نیمی از کودکان قطره ی آهن را مرتب مصرف شده بود؛ 249 نفر(4/84در صد) قطره را درزمان مناسب شروع و 146 نفر( 7/49 درصد) از کودکان مقدار صحیح قطره ی آهن را دریافت کرده بودند . آگاهی کلی مادران ازقطره ی آهن بنسبت خوب ؛ ولی نگرش آنان در این مورد ضعیف بود. عملکرد مادران در خصوص مراقبت کافی هنگام تجویز قطره آهن مطلوب بود. مادران مورد مطالعه طعم و بوی بد ، عوارض گوارشی ، عوارض دندانی و تغییر رنگ مدفوع ناشی از قطره ی آهن را از عوامل عدم مصرف آن ذکر نموده اند. ارتباط مصرف قطره ی آهن با آگاهی و عملکرد مادران معنی دار بود ( 05/0 < P).

نتیجه گیری : مصرف نامنظم وعدم مصرف قطره ی آهن در بخشی از گروه هدف ونگرش ضعیف مادران و بی میلی کودکان به مصرف قطره به عنوان مشکلات برنامه مطرح می باشند. ارتقای کیفی آموزش در انتقال صحیح مطالب به مادران. دقت و حساسیَت پرسنل به برنامه ریزی و مداخلات آموزشی وهمچنین رفع معایب قطره باید درنظر گرفته شود.