مقدمه: کیفیت ­زندگی از مفاهیم محوری توسعه پایدار می­باشد. سرمایه ­اجتماعی از متغیرهای تأثیرگذار برنامه ­های توسعه ­ای و همچنین یکی از مهمترین تعیین­کننده­ های اجتماعی سلامت می­باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط کیفیت­ زندگی و سرمایه ­اجتماعی در بین کارکنان شبکه بهداشت شهرستان ملایر انجام گرفته است.

روش­ ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی مقطعی بوده که در نیمه اول سال ۱۳۹۶ انجام پذیرفت. جامعه پژوهش، کارکنان شبکه بهداشت شهرستان ملایر بود. با استفاده از روش نمونه­ گیری طبقه­ بندی­ شده، حجم نمونه ۱۸۶ نفر انتخاب شد. ابزارگردآوری داده­ها، پرسش­نامه استاندارد دارای ۳ بخش شامل اطلاعات جمعیت­شناختی(پنج سوال)، کیفیت ­زندگی(۳۶ سوال) و  سرمایه­ اجتماعی(۳۶ سوال) بود. تحلیل داده­ها با استفاده از نرم ­افزار اس ­پی ­اس­­ اس نسخه ۲۰ و تحلیل واریانس یک ­طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل انجام شد.

یافته­ ها: میانگین نمره کل سرمایه ­اجتماعی ۳۴/۱۳±۳/۱۱۹ و میانگین نمره کل کیفیت ­زندگی۷۱/۱۶±۴/۶۸ به دست آمد. بین ابعاد سلامت عمومی( ۲۲/۰=r و سطح معنی­داری ۰۰۳/۰=p)، سلامت روانی( ۲۴/۰=r و سطح معنی­داری ۰۰۱/۰=p)، عملکرد اجتماعی( ۲۵/۰=r و سطح معنی­داری ۰۰/۰=p)، عملکرد جسمی( ۳۸/۰=r و سطح معنی­ داری ۰۰۱/۰=p)، ایفای نقش متاثر از مشکلات جسمی( ۲۵/۰=r و سطح معنی­داری ۰۰۱/۰=p)، ایفای نقش متاثر از مشکلات روانی( ۲۰/۰=r و سطح معنی­ داری ۰۰۷/۰=p) و سرزندگی و نشاط( ۲۳/۰=r و سطح معنی­داری ۰۰۱/۰=p) با سرمایه ­اجتماعی همبستگی مثبت و معنی­داری وجود داشت. بین درد جسمی به عنوان یکی از ابعاد کیفیت ­زندگی و سرمایه ­اجتماعی همبستگی مثبت ناچیز و غیر معنی­داری مشاهده شد.( ۱۴/۰=r و سطح معنی­داری ۰۶/۰=p)

نتیجه­ گیری: سطح سرمایه ­اجتماعی می­تواند در بهبود کیفیت­ زندگی تاثیرگذار باشد. به­ نظر می­رسد با تقویت مشارکت­ های اجتماعی و فعالیت­ های گروهی، توسعه روابط اجتماعی، تقویت حس امنیت و اعتماد بین کارکنان، می­توان به بهبود کیفیت­ زندگی افرادکمک کرد.