امروزه مدیریت سازمانی به شکل سنتی و متداول آن منسوخ گردیده است و تأکید بر این است که تحول و نوآوری، خلاقیت، آینده نگری، نفوذ و ایجاد انگیزش و هدایت صحیح کارکنان به عنوان ویژگی های مهم مدیریت امروز مورد توجه قرار گیرد.

  رهبری تحول ساز و آینده نگر به عنوان عامل اصلی و عمده در توفیق سازمانهای معاصر خصوصاً سازمانهای بهداشتی مطرح شده و به جرأت می توان گفت که حیات سازمانها وابسته به رهبری آنهاست، رهبرانی که طبق شرایط موجود بتوانند از طریق بکارگیری سبکهای مناسب، کارکنان را به انسانهای بالنده مبدل نمایند. رهبران سازمانی به وضعیت موجود بسنده نکرده و تلاش می کنند تا از طریق تواناسازی کارکنان و هدایت صحیح آنها به سمت آینده ای مطلوب حرکت کنند. لذا رهبران باید دارای چنان شخصیت و جاذبه ای باشند تا در دل کارکنان نفوذ کرده و آنها را داوطلبانه به سمت اهداف حرکت دهند.