مقدمه: بعلت اهمیت داده‌های کدگذاری شده در فعالیت های مدیریت کیفیت، برنامه ریزی، بازاریابی، فعالیت‌های تحقیقاتی، پرداخت به ازای خدمت، پایش امنیت بیمار و توسعه ابزارهای حمایت تصمیمات بالینی، ضرورت رعایت عناصرکیفی کدگذاری بیش از پیش احساس می گردد. داشتن دانش کاملی در زمینه عناصر کیفی کلیدی سیستم‌های طبقه‌بندی داده‌ها از قبیل اعتبار، کامل بودن و بهنگام بودن، برای کدگذاری داده ها در تمامی سطوح مراقبت بهداشتی ضروری است. در این پژوهش وضعیت اعتبار و کامل و بهنگام بودن اطلاعات کدگذاری شده در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه‌های علوم‌پزشکی ایران، تهران و شهید بهشتی مقایسه شد. 

روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی- مقایسه ای است که در شش ماهه اول سال 1386 انجام شد. جامعه پژوهش شامل پرونده بیماران بستری ترخیص شده از بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه‌های علوم‌پزشکی ایران(10بیمارستان)، تهران (9 بیمارستان) و شهید بهشتی(10بیمارستان) در نیمه اول سال 1385 بود. داده ها با استفاده از یک چک لیست برای تعیین میزان رعایت اعتبار، کامل بودن و بهنگام بودن گردآوری شد. تحلیل داده ها بااستفاده از روش های آمار توصیفی و استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها: میزان رعایت اعتبار کدها، در دانشگاه های ایران ، تهران و شهید بهشتی به ترتیب 32/83 ، 23/79 و 53/85 درصد برای تشخیص اصلی، 46/79 ، 04/75 و 87/ 88 درصد برای سایر تشخیص ها، 23/85 ، 62/80 و 41/85 درصد برای اقدامات اصلی، 84/80، 49/84 و 3/91 درصد برای سایر اقدامات بود. میزان رعایت کامل بودن کدها در سه دانشگاه فوق بترتیب 06/93، 91/96 و 96/97 درصد برای تشخیص های اصلی، 08/88، 76/90 و 02/95 درصد برای سایر تشخیص ها، 70/96، 94 و 93/98 درصد برای اقدامات اصلی، 85/93، 35/97 و 65/95 درصد برای سایر اقدامات است. از بین بیمارستان های سه دانشگاه فوق، فقط 20 درصد بیمارستان های شهید بهشتی از بهنگام بودن کدگذاری برخورداربودند.

نتیجه گیری: هر چند کامل بودن داده های کدگذاری شده تا حدودی بهبود یافته است اما میزان اعتبار کدها هنوز با مشکلاتی همراه است. همچنین اکثر بیمارستان ها اختلاف فاحشی با استاندارد سازمان بهداشت جهانی در بهنگام بودن کدگذاری داشته اند. بنابراین لازم است اقدامات اساسی جهت بهبود کیفیت کدگذاری در این حیطه‌ها اتخاذ گردد.