مقدمه :یکی از چالش های اساسی حوزه ی سلامت شناسایی عامل تعیین کننده ی مقدار منابعی ست که کشور برای مراقبت های سلامت اختصاص می دهد. اغلب اوقات سهم هزینه های درمانی و بهداشتی از تولید ناخالص داخلی(GDP) در کشورهای توسعه یافته بیشتر از کشورهای توسعه نیافته است. سهم و اهمیَت GDP در نوسانات هزینه های سلامتی در میان کشورها یا مناطق مختلف در طراحی سیاست ها در بخش سلامت مهم است.

روش بررسی :این مقاله رابطه میان هزینه های سلامت و درآمد ناخالص داخلی را برای یک نمونه 13تایی از کشورهای خاور میانه و شمال آفریقا(منا) در سال های(2005-1995) با استفاده از تحلیل های هم انباشتگی بر اساس داده های تلفیقی(پانل) مورد بررسی قرار می دهد.

یافته ها: هرچند دو متغیَر هزینه های سلامت و تولید ناخالص داخلی در این گروه کشورها مانا نیستند اما هنوز یک رابطه ی تعادلی بلند مدت میان این دو متغیَر وجود دارد. شواهدی مبنی لوکس بودن مراقبتهای سلامت در این منطقه در کوتاه مدت و حتَی بلندمدت مشاهده نمی شود.

نتیجه گیری: بر خلاف شواهد حاصله از سایر کشورها و مناطق، کشش درآمدی کالای سلامت در منطقه ی منا کوچکتر از یک است بطوری که این کالا لوکس تلقی نمی شود. لذا انتظار نمی رود با افزایش درآمد ناخالص داخلی، این کشورها سهم بیشتری از درآمد شان را به هزینه های سلامت اختصاص دهند. برآورد ضریب تعدیل نیز دلالت بر چسبندگی های بالا در هزینه های سلامت این کشورها در مواجه با تکانه های درآمدی دارد. بدین ترتیب اهتمام بیشتر در جهت افزایش کارایی هزینه های سلامتی موجود از اهمیَت ویژه ای در این کشورها برخوردار است.