جلد 23، شماره 4 - ( 10-1399 )
جلد 23 شماره 4 صفحات 69-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Masoudi Asl I, Hasanzadeh E, Raeissi P. Determining the Sources of Evidence Used in Decision Making of Staff Managers in Iran University of Medical Sciences:2019. jha 2021; 23 (4) :61-69
URL: http://jha.iums.ac.ir/article-1-3345-fa.html
URL: http://jha.iums.ac.ir/article-1-3345-fa.html
مسعودی اصل ایروان، حسن زاده ابراهیم، رئیسی پوران. تعیین منابع شواهد مورداستفاده در تصمیم‌گیری مدیران ستادی در دانشگاه علوم پزشکی ایران: 1398. فصلنامه مدیریت سلامت. 1399; 23 (4) :61-69
1- دانشیار، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران
2- دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران ،Management.iums63@gmail.com
3- استاد، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران
2- دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران ،
3- استاد، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران
چکیده: (1946 مشاهده)
مقدمه: یکی از رویکردهایی که تصمیم‌گیری و مدیریت دانشگاه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، مدیریت مبتنی بر شواهد می‌باشد. مدیریت مبتنی بر شواهد مستلزم تصمیم‌گیری‌های مدیریتی، سازمانی و اقدامات آگاهانه با استفاده از بهترین شواهد موجود است که در آن بهترین شواهد به‌عنوان هنجارها و استاندارد‌ها بکار می‌روند. لذا، در راستای اهمیت این موضوع مطالعه حاضر با هدف تعیین منابع شواهد مورداستفاده در تصمیم‌گیری مدیران ستادی در دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد
روش ها: مطالعه حاضر از نوع کاربردی بود که با روش توصیفی-تحلیلی در سال 1398 انجام شد. جامعه پژوهش شامل 71 مدیر شاغل در دانشگاه علوم پزشکی ایران بود. ابزار گردآوری داده پرسشنامه مدیریت مبتنی بر شواهد بود. در این مطالعه نمونه‌گیری انجام نشد و تمام مدیران در آن شرکت داده شدند. همچنین جهت تحلیل داده‌ها از آزمون اسپیرمن و نرم‌افزار SPSS-24 استفاده شد.
یافته ها: بیشترین منبع شواهد مورداستفاده مدیران در تصمیمات و برنامه‌های سازمانی مربوط به برنامه‌های توسعه اجتماعی- سیاسی و کمترین میزان استفاده از منابع مربوط به شواهد علمی پژوهشی بوده است.
نتیجه‌گیری: هر تصمیمی که بدون طی مراحل مدیریت مبتنی بر شواهد اتخاذ شود، نمی‌تواند مبتنی بر شواهد تلقی شود و پیامد مثبتی در هر سازمان تصمیم‌گیرنده‌ای ایجاد نماید. لذا ضرورت دارد که مسئولین و سیاست‌گذاران مربوطه با تدوین سیاست‌های تخصصی و فراهم نمودن زیرساخت‌های لازم جهت کاهش شکاف بین وضعیت موجود با الگوی مدیریت مبتنی بر شواهد، بستر مناسب را فراهم نمایند.
روش ها: مطالعه حاضر از نوع کاربردی بود که با روش توصیفی-تحلیلی در سال 1398 انجام شد. جامعه پژوهش شامل 71 مدیر شاغل در دانشگاه علوم پزشکی ایران بود. ابزار گردآوری داده پرسشنامه مدیریت مبتنی بر شواهد بود. در این مطالعه نمونه‌گیری انجام نشد و تمام مدیران در آن شرکت داده شدند. همچنین جهت تحلیل داده‌ها از آزمون اسپیرمن و نرم‌افزار SPSS-24 استفاده شد.
یافته ها: بیشترین منبع شواهد مورداستفاده مدیران در تصمیمات و برنامه‌های سازمانی مربوط به برنامه‌های توسعه اجتماعی- سیاسی و کمترین میزان استفاده از منابع مربوط به شواهد علمی پژوهشی بوده است.
نتیجه‌گیری: هر تصمیمی که بدون طی مراحل مدیریت مبتنی بر شواهد اتخاذ شود، نمی‌تواند مبتنی بر شواهد تلقی شود و پیامد مثبتی در هر سازمان تصمیم‌گیرنده‌ای ایجاد نماید. لذا ضرورت دارد که مسئولین و سیاست‌گذاران مربوطه با تدوین سیاست‌های تخصصی و فراهم نمودن زیرساخت‌های لازم جهت کاهش شکاف بین وضعیت موجود با الگوی مدیریت مبتنی بر شواهد، بستر مناسب را فراهم نمایند.
نوع مقاله: مروری |
موضوع مقاله:
مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی
دریافت: 1399/6/19 | پذیرش: 1399/9/30 | انتشار: 1399/10/30
دریافت: 1399/6/19 | پذیرش: 1399/9/30 | انتشار: 1399/10/30
فهرست منابع
1. Hasanpoor E, Janati A, Gholizadeh M, Haghgoshayie E. Use of evidence-based management in public hospitals management in Iran: a national survey. J Hosp. 2018; 17(3): 9-19. [In Persian]
2. Gröne O, Garcia-Barbero M. Integrated care: A position paper of the WHO European office for integrated health care services. Int J Integr Care. 2001;1: 1-23. [DOI:10.5334/ijic.28]
3. WHO. Report of a meeting on priorities for pneumococcal and Haemophilus influenzae type b (Hib) vaccine development and introduction. Geneva: World Health Organization.1999 Feb 9-12. 55p. Report No: WHO/V&B/01.14.
4. Yan R. Cost-effective intervention: innovative strategies for public health care [PhD thesis]. Pennsylvania: Electronic Theses and Dissertations for Graduate School; 2014.
5. Weinstein MC, Skinner JA. Comparative effectiveness and health care spending-implications for reform. N Engl J Med. 2010; 362(5): 460-65. [DOI:10.1056/NEJMsb0911104]
6. Grol R. Between evidence-based practice and total quality management: The implementation of cost-effective care. Int J Qual Health Care. 2000; 12(4): 297-304. [DOI:10.1093/intqhc/12.4.297]
7. Harrison S. The politics of evidence-based medicine in the United Kingdom. Policy & Politics. 1998; 26(1): 15-31. [DOI:10.1332/030557398782018293]
8. García Del Junco J, De Reyna Zaballa R, García Álvarez de Perea J. Evidence-based administration for decision making in the framework of knowledge strategic management. The Learning Organization: An International Journal. 2010; 17(4): 343-63. [DOI:10.1108/09696471011043108]
9. Walshe K, Rundall TG. Evidence-based management: From theory to practice in health care. Milbank Q. 2001; 79(3): 429-57. [DOI:10.1111/1468-0009.00214]
10. Kovner AR, Elton JJ, Billings J. Evidence-based management. Front Health Serv Manage: 2000; 16(4), 3-24. [DOI:10.1097/01974520-200004000-00002]
11. White K.R, Lemak CH, Griffith JR. Improving healthcare management education using principles from baldrige and evidence-based management. J Health Adm Educ. 2011; 28(3): 187-207.
12. Hofmann PB. The ethics of evidence-based management. Best practices will produce better outcomes for all healthcare stakeholders. Healthcare Executive. 2010; 25(1): 48-51.
13. Stewart R. Evidence-based management: A practical guide for health professionals. Manchester: Radcliffe Medical: 2002.
14. Hamlin B. In support of evidence-based healthcare management: An empirical study of managerial effectiveness within an NHS trust hospital. 3th ed. Telford: University of Wolver Hampton; 2001.
15. Hewison A. Evidence-based management in the NHS: is it possible? J Health Organ Manag. 2004; 18(5): 336-48. [DOI:10.1108/14777260410560839]
16. Chambers LW. Evidence-based healthcare: how to make health policy & management decisions.Can Med Assoc J. 1997; 157(11): 1598-99.
17. Arndt M, Bigelow B. Evidence-based management in health care organizations: A cautionary note response to the commentaries. Health Care Manage Rev. 2009; 34(3): 222-23. [DOI:10.1097/HMR.0b013e3181a94408]
18. Palfrey C, Thomas P, Phillips C. Health services management: What are the ethical dimensions? Int J Public Sect Manag. 2006; 19(1): 57-66. [DOI:10.1108/09513550610640393]
19. Axelsson R. Towards an evidence based health care management. Int J Health Plann Manage.1998; 13(4): 307-317.
https://doi.org/10.1002/(SICI)1099-1751(199810/12)13:4<307::AID-HPM525>3.0.CO;2-V [DOI:10.1002/(SICI)1099-1751(199810/12)13:43.0.CO;2-V]
20. Yazdani Sh, Akbari M. Explanation and transparency of the concept of value in the education of medical. Sciences Research in Religion and Health. 2017; 3(2): 101-88. [In Persian]
21. Michie S, West MA. Managing people and performance: an evidence based framework applied to health service organizations. Int J Manag Rev. 2004; 5(2): 91-111. [DOI:10.1111/j.1460-8545.2004.00098.x]
22. Melnyk BM, Fineout-Overholt E. Evidence-based practice in nursing & healthcare: A guide to best practice. 3th ed. New York: Lippincott Williams & Wilkins; 2011.
23. Liang L, Howard P, Leggat S, Murphy G. A framework to improve evidence-informed decision-making in health service management. Aust Health Rev. 2012; 36(3): 284-89. [DOI:10.1071/AH11051]
24. James B.C. Quality management for health care delivery. Chicago: Hospital Research and Educational Trust; 1989.
25. Kitson A, Harvey G, McCormack B. Enabling the implementation of evidence based practice: A conceptual framework. Qual Health Care. 1998; 7(3): 149-58. [DOI:10.1136/qshc.7.3.149]
26. Aarons G.A, Hurlburt M, Horwitz S.M. Advancing a conceptual model of evidence-based practice implementation in public service sectors. Adm Policy Ment Health.2011;38(1): 4-23. [DOI:10.1007/s10488-010-0327-7]
27. Bastani P, Kavosi Z, Ali Poori S, Imani Nasab MH. Evidence-based policy and decision-making among health managers: A case of Shiraz university of medical sciences. Galen Medical Journal. 2017; 6(1):30-8. [In Persian]
28. Alavi S.H, Marzban S, Gholami S, Najafi M, Rajaee R. How much is managers' awareness of evidence based decision making? Biomed Pharmacol J.2015; 8(2): 1015-23. [DOI:10.13005/bpj/854]
29. Majdzadeh R, Yazdizadeh B, Nedjat S, Gholami J, Ahghari SH. Strengthening evidence-based decision-making: is it possible without improving health system stewardship? Health Policy Plan. 2011; 27(6): 499-504. [In Persian] [DOI:10.1093/heapol/czr072]
30. Martelli PF. An argument for knowledge variety in evidence-based management [PhD thesis]. Berkeley: University of California; 2012.
31. Barends E. In search of evidence: Managers attitudes and perceived barriers to evidence-based management an international survey [PhD thesis]. Amsterdam: Vrije University; 2015.
32. Ambrose SA, Bridges MW, Dipietro M, Lovett MC, Norman MK, Mayer RE. How learning works: Seven research-based principles for smart teaching. New York: John Wiley & Sons; 2010.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
