هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان کارآیی آموزش های دانشگاهی از دید فارغ التحصیلان شاغل در مراکز درمانی آموزشی می باشد . این مطالعه به صورت توصیفی انجام گرفته است ، و اطلاعات از طریق توزیع پرسشنامه ها در بین پاسخگویان و به صورت حضوری توسط محقق گردآوری گردیده است. اطلاعات توسط جداول مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. جامعه پژوهش فارغ التحصیلان کاردانی و کارشناسی رشته مدارک پزشکی است که در مراکز درمانی و یا آموزشی شاغل بودند و تعداد کل نمونه 51 نفر بود . نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از آن است که :

  1ـ بیشترین درصد افراد در شروع کار از شغل خود آگاهی متوسط داشته اند(4 ٪ ) و سپس با کسب تجربیات شغلی ، آگاهی آنها به حد بالایی رسیده است(94 ٪ ) که این نکته خود مبین آن است که کارآموزی در طول دوره آموزشی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است لذا باید کارآموزی ها به صورت پرمحتوا و با اهمیت تر ارائه گردد.

  2 ـ اکثریت گروه های پاسخگو بیان نموده اند که جهت واحدهایی که گذرانده اند منبع درسی مناسبی نداشته اند (59 ٪ ) بنابراین باید در راستای تأمین منابع درسی کوشش گردد.

  3 ـ بعضی از دروس دارای کارآیی زیادی بوده اند که باید از نظر گسترش و پرمحتوا کردن آن کوشش شود این دروس عبارتند از فیزیوتراپی و آناتومی ـ کلیات پزشکی ـ مدارک پزشکی ـ دارو شناسی ـ اصطلاحات پزشکی ، کدگذاری بیماریها و کارآموزی کاردانی و کارشناسی.