سازماندهی نیروی انسانی و ایجاد یک تشکیلات مناسب و منسجم در مراکز آموزشی، درمانی از جمله اهداف مسؤولین و نهادهای ذیربط در طول سالهای گذشته بوده و در این راستا معیارهای متفاوتی از مراجع مختلف اعلام گردیده است که هر یک دارای محاسن و معایب گوناگونی است.

  هدف مطالعه حاضر بررسی وضعیت نیروی انسانی شاغل در مراکز آموزشی ، درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران و مقایسه آن با معیارهای ملاک عمل است.

  این مطالعه به صورت توصیفی با استفاده از پرسشنامه های تنظیمی و مدارک موجود از جمله تشکیلات تفصیلی، در مراکز انجام شد. ابتدا پس از تهیه اطلاعات لازم، معیارهای ملاک عمل نیروی انسانی برای هر مرکز به تنهایی تهیه شده و سپس با شاغلین مورد مقایسه قرار گرفت.

  نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که تعداد نیروهای پشتیبانی موجود بیشتر از معیارها است. در برخی از مراکز نیروی اصلی کمتر از معیار و در تعدادی دیگر بیشتر از معیار است و از طرفی نسبت مشاغل اصلی به پشتیبانی، طبق معیارها با یکدیگر همخوانی ندارند. نیروی انسانی شاغل در مراکز به طور کلی با هیچ یک از معیارها منطبق نیست و از طرفی معیارهای اعلام شده نیز در مقایسه نسبت به هم دارای اختلافات فاحشی هستند .