مقدمه: در محیط پویای کنونی رهبران تحول‌گرا نقشی تعیین‌کننده در تغییر و تحولات سازمان‌ها دارد. هدف از انجام این پژوهش شناسایی رابطه رهبری تحول‌گرا و عملکرد شغلی کارکنان در بیمارستان فارابی بوده است.

روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و همبستگی است. جهت انتخاب نمونه، 57 نفر از مدیران به روش سرشماری، سپس از بین کارکنان زیرمجموعه این مدیران، 216 نفر انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه چند عاملی رهبری و استاندارد عملکرد شغلی پاترسون جمع‌آوری گردید. تحلیل داده‌های پژوهش از طریق آزمون پارامتری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام شد.

یافته‌ها: میانگین عملکرد شغلی کارکنان بیمارستان فارابی برابر با 39/0± 7/4 و میانگین رهبری تحول‌گرا در بین مدیران از دیدگاه کارکنان 4/4 بدست آمد. نتایج حاصل از آزمون هبستگی نشان داد که رابطه معنی‌داری (P-value<0.05)  بین مؤلفه‌های چهارگانه سبک رهبری تحول‌گرا و عملکرد شغلی کارکنان وجود دارد. ضریب همبستگی برای هریک از مولفه های رهبری تحول‌گرا به ترتیب نفوذ آرمانی (59 درصد)، انگیزش الهام‌بخش (48 درصد)، ترغیب ذهنی (56 درصد) و ملاحظات فردی (43 درصد) بدست آمد. همچنین بررسی اثر همزمان ابعاد رهبری تحول‌گرا بر عملکرد شغلی با استفاده از رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای نفوذ آرمانی 42 درصد و ترغیب ذهنی 39 درصد بر روی عملکرد شغلی کارکنان تأثیر مثبت داشته‌اند.

نتیجه‌گیری:ایجاد و توسعه ابعاد و عوامل مرتبط با رهبری تحول‌گرا می‌تواند زمینه را برای استفاده افراد از رهبری تحول‌گرا فراهم سازد و منجر به ارتقای عملکرد سازمان های سلامت شود.