مقدمه: پویایی هر کتابخانه بستگی به میزان استفاده از منابع اطلاعاتی موجود در آن دارد. اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها بخش مهمی از جامعه استفاده‌کننده کتابخانه‌های دانشگاهی را تشکیل می‌دهند. آگاهی از میزان استفاده این افراد از منابع اطلاعاتی موجود در کتابخانه گامی مثبت در جهت ارتقاء کیفیت خدمات و منابع موجود در آن می‌باشد. این تحقیق بر آن است تا علاوه بر تعیین میزان استفاده اعضای هیأت علمی از منابع چاپی والکترونیکی کتابخانه مرکزی به بررسی عوامل تقویت‌کننده و بازدارنده در استفاده از منابع موجود در این کتابخانه بپردازد. 

روش بررسی: در این پژوهش توصیفی تعداد 467 نفر از کل 650 نفر (72 درصد) از اعضای هیأت علمی تما‌م ‌وقت رسمی و پیمانی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران در سال 1382 به پرسش‌های این پژوهش پاسخ گفته‌اند.

یافته‌ها: میزان استفاده از منابع چاپی و الکترونیکی کتابخانه مرکزی در سال 82 توسط اعضای هیأت علمی 8/18 درصد و میزان عدم‌استفاده 2/81 درصد است. میزان استفاده از منابع چاپی کتابخانه به ترتیب اهمیت عبارتند از: مجلات چاپی 6/88 درصد، کتب چاپی 2/76 درصد، پایان‌نامه‌‌ها 2/51 درصد. در استفاده از منابع الکترونیکی و همچنین شیوه‌‌های دسترسی به این نوع منابع مجلات الکترونیکی بیشترین استفاده را در بین سایر منابع داشته‌اند(1/67 درصد). کمترین میزان استفاه از منابع و شیوه‌های مذکور مربوط به مواد دیداری - شنیداری 8/31 درصد می‌باشد. مهمترین علل عدم استفاده به دست آوردن اطلاعات از جاهای دیگر، دوری راه و عدم اطلاع از وجود منابع مرتبط با رشته تحصیلی بوده است. بیشترین میزان استفاده مربوط به مجلات چاپی و سپس مجلات الکترونیکی بوده و کمترین میزان استفاده از اینترنت کتابخانه، منابع دیداری - شنیداری و وب‌سایت بوده است. همچنین مدلاین بیشترین استفاده را بین سایر بانک‌های اطلاعاتی کتابشناختی داشته است. مهمترین هدف استفاده از کتابخانه به دست آوردن مقالات مجلات بوده است.

نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر و پژوهش‌های انجام‌یافته در سال‌های قبل نتیجه می‌شود که آگاهی ‌رسانی کتابخانه در ارتباط با منابع موجود ضعیف می‌باشد. لذا پیشنهاد می‌شود آگاهی ‌رسانی از طریق کتابخانه‌های دانشکده‌ای و بیمارستانی و دفاتر گروه‌های آموزشی صورت گیرد. تهیه مدلاین به صورت مقالات تمام‌متن از طریق پیوسته از دیگر پیشنهادات این پژوهش است.