مقدمه: افزایش هزینه های خدمات سلامت مشکلاتی در زمینه ی تأمین مالی هزینه های سلامت به وجود آورده و تأمین هزینه های سلامت خانوارها یک چالش مهم در نظام سلامت شده است. طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت، اگر خانوار بیش از چهل درصد توان پرداخت خود را صرف هزینه های سلامت نماید، در تأمین سایر مایحتاج لازم برای یک زندگی مناسب دچار مشکلات جدی خواهد شد. هدف این مطالعه تعیین برابری تأمین مالی هزینه های سلامت خانوارهای ایرانی 1382 ) بود. - 1386)

روش بررسی: با نگاهی به وضعیت برابری در سلامت درسال های گذشته با استفاده از شاخص مشارکت عادلانه در تأمین به تبیین وضعیت موجود در کشور می پردازیم، و متغیرهای کمَی و کیفی اثرگذار براحتمال مواجه (FFCI) مالی نظام سلامت شدن با هزینه های کمرشکن سلامت را براساس داده های بودجه ی خانوار در سال 1386 بررسی می کنیم.

یافته ها: حدود 2.5 درصد از جمعیت کشور در معرض هزینه های فاجعه بار سلامت قرار داشتند. گروه های ذیل احتمال مواجهه ی بیشتری با هزینه های غیر قابل تحمل درمان دارند: خانوارهای روستایی، تحت تکفل بیکاران، خانوارهایی که تعداد فرزندان زیر 12 سال و اشخاص بالای 60 سال آنان بالاتر از متوسط جامعه است؛ و بدون چتر حمایتی بیمه اثر بیمه. در دوره 1374 تا 1381 با آهنگ کندی کاهش و اخیرا اندکی بهبود یافته است. FFCI نتیجه گیری: روند حرکت شاخص سیاست های بخش سلامت نتوانسته تغییر معناداری در جهت بهبود عدالت در تأمین مالی ایجاد کند. محاسبه ی اثر نهایی متغیر مربوط به بیمه نمایانگر تأثیر ناچیز این متغیر در جلوگیری از مواجه شدن با هزینه های اسف بار سلامت می باشد. اهتمام بیشتر در جهت افزایش کارایی هزین ههای سلامتی و بهبود و کارآمد کردن نظام بیمه سلامتی ضروری است.