مقدمه: یکی از عوامل موثر در افزایش اثربخشی، کارایی و در نهایت بهرهوری، سبک رهبری مدیران سازمان میباشد. چون در سازمانها هر موقعیتی سبک رهبری خود را میطلبد، آگاهی مدیران از الگوها و تئوریهای رهبری، انجام وظایف آنها را آسانتر نموده و باعث موفقیت سازمانها در نیل به اهدافشان میگردد. هدف اصلی از انجام این پژوهش تعیین رابطه بین سبکهای مدیریت مدیران ردههای مختلف وظایف (برنامهریزی، سازماندهی، کنترل) مدیران آموزشی و غیر آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان بود.
روش بررسی: این پژوهش از نوع کاربردی است که به صورت مقطعی (توصیفی- تحلیلی) انجام شد. جامعه پژوهش را کلیه مدیران عالی و میانی دانشگاه تشکیل میدهند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل دو پرسشنامه بود. پرسشنامه "الف" سبکهای رهبری فیدلر ؛ و پرسشنامه "ب" عملکرد مدیران را مورد سنجش قرار میداد. پس از سنجش روایی و پایایی، پرسشنامهها بین مدیران دانشگاه توزیع شد. پردازش وتجزیه و تحلیل دادهها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار، آنالیز واریانس یک طرفه، رگرسیون، آزمون HSD توکی و دانکن و ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن) با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت.
یافتهها: حدود 49درصد مدیران از نظر برنامهریزی و 48 درصد ایشان از نظر سازماندهی در سطح بالا و 40 درصد آنان از نظر کنترل در سطح متوسط بودند. سایر یافتهها نشان داد که بین سبک رهبری مدیران ( وظیفهمدار - رابطهمدار) و برنامهریزی، سازماندهی و کنترل آنها رابطه معنیداری وجود دارد. همچنین بین میانگین کنترل مدیران در ردههای مختلف سنی و بین میانگین سبک رهبری مدیران در ردههای مختلف سابقه خدمت تفاوت وجود داشت.
نتیجهگیری: طبق نتایج به دست آمده رهبران وظیفهگرا و رابطهگرا در برنامهریزی و تعیین اهداف سازمانی عملکرد خوبی داشتند. همچنین نتایج نشان داد با سبک رهبری مناسب در سازمان میتوان با سازماندهی، وظایف را برای بهبود عملکرد سازمان هماهنگ نمود. این بدان معنا است که هر قدر سبک هدایت و رهبری مدیران با موقعیتها و نیازمندیهای زیردستانشان هماهنگ باشد مدیران در دستیابی به اهداف و اجرای وظایفی از قبیل برنامهریزی، سازماندهی و کنترل موفق تر خواهند بود. از طرفی با توجه به اینکه رهبری رابطهای است بر اساس کنترل و نفوذ، رهبران وظیفهگرا و رابطهگرا با کنترل بر کارکنان اطمینان داشتند که به اهداف خود خواهند رسید.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |