مقدمه: مواجهه با حوادث و بحران‌های طبیعی و غیرطبیعی همانند تصادفات هوایی و جاده‌ها و مواد شیمیایی و زمین لرزه‌ها و سیل‌ها، مدیریت منابع بسیار قویی را می‌طلبد. بعضی از این بحران‌ها بسیار کوچک بوده و با استفاده از یک مدیریت محلی و منابع موجود قابل حل می‌باشند ولی بعضی از بحران‌ها ناحیه جغرافیایی گسترده‌ای را تحت پوشش قرار می‌دهند. بنابراین احتیاج به یک مدیریت کلان و گسترده در سطح بالاتری دارند، همانند زمین لرزه‌های گسترده‌ای که در بسیاری از مناطق کشورمان رخ می‌دهد. سیستم‌های اطلاعاتی توزیع شده که اخیرا در بعضی از کشور‌ها توسعه داده شده است، از اهمیت خاصی برخوردارند. همانند سیستم‌های مدیریت بحران (Disaster Management System) و پشتیبان‌کننده تصمیم‌گیری (Decision Support System) تحت وب که نمونه آن توسط صلیب‌سرخ جهانی در کشور ترکیه بعد از زمین لرزه شش سال پیش که خسارات بسیار زیادی را به‌بار آورد پیاده‌سازی شده است. سیستم مورد بحث یک سیستم کاملا توزیع شده و پشتیبان‌کننده تصمیم‌گیری می‌باشد که در بحران‌های گسترده، مدیریت بحران را یاری می‌رساند. این سیستم ترکیبی از متدهای تحقیق در عملیات (همانند متدهای بهینه سازی ریاضی و شبیه سازی) و هوش مصنوعی (سیستم‌های مبتنی بر دانش و تشخیص الگو) و سیستم‌های مدیریت اطلاعات (تحت شبکه و مستقل از پلتفرم مبتنی بر .Net) می‌باشد. با توجه به گستردگی بحث و همچنین با توجه به امکانات موجود پیاده‌سازی سیستم پشتیبان تصمیم‌گیری و سیستم اطلاعات مدیریتی در کشور ما از اهمیت خاصی برخوردار می‌باشد.

مروری بر مطالعات: پژوهش حاضر از نوع کتابخانه‌ای و اینترنتی بوده و بر اساس منابع و اطلاعات موجود در مقالات و وب‌سایت‌های اطلاعاتی مختلف از جمله وب‌سایت هلال‌احمر و صلیب‌سرخ جهانی معماری سیستم‌های مدیریت بحران‌های طبیعی مورد بررسی قرارگرفته و براساس شرایط و امکانات کشورمان بومی‌سازی گردیده است.

نتیجه گیری : معماری پیشنهادی علاوه بر داشتن مزایای سیستم‌های مشابه بررسی شده، بومی‌سازی شده و با توجه به امکانات و شرایط موجود قابلیت عملیاتی شدن در ارگان‌ها و سازمان‌های مختلف را دارد و می‌توان با استفاده از این سیستم خسارت‌های ناشی از حوادث طبیعی را به حداقل رساند. به‌کارگیری این معماری اولین قدم در راه‌اندازی سیستم‌های مدیریت بحران‌های طبیعی می‌باشد با راه‌اندازی این سیستم‌ها و یکپارچگی اطلاعات منابع مختلف موجود در سازمان‌ها و ارگان‌های مختلف در هنگام رخداد حوادث طبیعی با گستردگی زیاد می‌توان مدیریت منابع را به‌صورت بهینه انجام داد تا از میزان خسارت‌ها کاسته شود.