جلد 25، شماره 3 - ( 10-1401 )
جلد 25 شماره 3 صفحات 49-30 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rajabi M, Ebrahimi P, Aryankhesal A. Developing a model for partnership of non-governmental organizations in Iran’s health system. jha 2022; 25 (3) :30-49
URL: http://jha.iums.ac.ir/article-1-4172-fa.html
URL: http://jha.iums.ac.ir/article-1-4172-fa.html
رجبی مهنا، ابراهیمی پروین، آرین خصال آیدین. ارائه الگوی مشارکت سازمان‌های مردم نهاد در نظام سلامت ایران. فصلنامه مدیریت سلامت. 1401; 25 (3) :30-49
1- استادیار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک ، ma.rajabi@arakmu.ac.ir
2- استادیار، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران
3- استاد، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران
2- استادیار، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران
3- استاد، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران
چکیده: (1822 مشاهده)
مقدمه: امروزه یکی از راه‌های ارائه مراقبت‌های بهداشتی و درمانی کارا و اثربخش و دستیابی به اهداف نهایی نظام‌های سلامت، مشارکت سازمان‌های مردم نهاد در بخش سلامت می‌باشد. هدف این مطالعه ارائه الگوی مشارکت سازمان‌های مردم نهاد در نظام سلامت کشور ایران بود.
روش ها: مطالعه حاضر از نوع کاربردی بود که با روش کیفی در سه مرحله متوالی، بین سال‌های 1400-1397 انجام شد. در مرحله اول، در دو گام مرور متون و اسناد و مصاحبه با 32 نفر از افراد شاغل در وزارت بهداشت، وزارت کشور، دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران و ایران، انجمن‌های علمی پزشکی و سازمان‌های مردم نهاد فعال در حوزه سلامت، وضعیت موجود مشارکت سازمان‌های مردم نهاد در نظام سلامت ایران بررسی شد. در مرحله دوم، الگوی اولیه مشارکت سازمان‌های مردم نهاد در نظام سلامت ایران با برگزاری هم‌اندیشی خبرگان پیشنهاد شد. در مرحله سوم، پس از اجرای دو دور دلفی و رسیدن به توافق جمعی 75 درصد و بیشتر، الگوی نهایی تائید شد.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که الگوی نهایی مشارکت سازمان‌های مردم نهاد در نظام سلامت کشور ایران دارای شش بعد اصلی سیاستگذاری و برنامه‌ریزی، ظرفیت‌سازی و تقویت سازمان‌های مردم نهاد ، تأمین منابع و امکانات، سازماندهی و هماهنگی، مشارکت (اجرا)، کنترل و ارزیابی است.
نتیجه‌گیری: انتظار میرود ابعاد اصلی و مؤلفه‌های فرعی الگوی ارائه‌شده در این مطالعه، بتوانند به توسعه و تقویت نقش‌آفرینی کاراتر و مؤثرتر سازمان‌های مردم نهاد در نظام سلامت کشور ایران کمک نمایند. مشارکت بیشتر سازمان‌های مردم نهاد در بخش سلامت علاوه بر تسهیل مسیر دستیابی به اهداف نهایی نظام سلامت، در تقویت و بهبود وضعیت سلامت آحاد مختلف مردم جامعه مؤثر می‌باشد.
روش ها: مطالعه حاضر از نوع کاربردی بود که با روش کیفی در سه مرحله متوالی، بین سال‌های 1400-1397 انجام شد. در مرحله اول، در دو گام مرور متون و اسناد و مصاحبه با 32 نفر از افراد شاغل در وزارت بهداشت، وزارت کشور، دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران و ایران، انجمن‌های علمی پزشکی و سازمان‌های مردم نهاد فعال در حوزه سلامت، وضعیت موجود مشارکت سازمان‌های مردم نهاد در نظام سلامت ایران بررسی شد. در مرحله دوم، الگوی اولیه مشارکت سازمان‌های مردم نهاد در نظام سلامت ایران با برگزاری هم‌اندیشی خبرگان پیشنهاد شد. در مرحله سوم، پس از اجرای دو دور دلفی و رسیدن به توافق جمعی 75 درصد و بیشتر، الگوی نهایی تائید شد.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که الگوی نهایی مشارکت سازمان‌های مردم نهاد در نظام سلامت کشور ایران دارای شش بعد اصلی سیاستگذاری و برنامه‌ریزی، ظرفیت‌سازی و تقویت سازمان‌های مردم نهاد ، تأمین منابع و امکانات، سازماندهی و هماهنگی، مشارکت (اجرا)، کنترل و ارزیابی است.
نتیجه‌گیری: انتظار میرود ابعاد اصلی و مؤلفه‌های فرعی الگوی ارائه‌شده در این مطالعه، بتوانند به توسعه و تقویت نقش‌آفرینی کاراتر و مؤثرتر سازمان‌های مردم نهاد در نظام سلامت کشور ایران کمک نمایند. مشارکت بیشتر سازمان‌های مردم نهاد در بخش سلامت علاوه بر تسهیل مسیر دستیابی به اهداف نهایی نظام سلامت، در تقویت و بهبود وضعیت سلامت آحاد مختلف مردم جامعه مؤثر می‌باشد.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی
دریافت: 1401/4/1 | پذیرش: 1401/6/29 | انتشار: 1401/10/20
دریافت: 1401/4/1 | پذیرش: 1401/6/29 | انتشار: 1401/10/20
فهرست منابع
1. Damari B, Heidarnia MA, Rahbari Bonab M. Role and performance of Iranian NGOs in community health promotion. Payesh. 2014;13(5):541-50. [In Persian].
2. Bromideh AA, Rezaei AR, Bromand-Rad H, Aarabi N. The impact of health system reform plan on NGOs's activities in health sector. Health-Based Research. 2017;2(4):355-68. [In Persian]
3. Piotrowicz M, Cianciara D. The role of non-governmental organizations in the social and the health system. Przegl Epidemiol. 2013;67(1):69-74.
4. Damari B, Vosoogh-Moghaddam A, Bonakdari S. Improving approaches of intersectoral collaboration for health by health and food security high council in I.R.Iran. Journal of School of Public Health and Institute of Public Health Research. 2014;11(3):1-16. [In Persian]
5. Adeleye OA, Ofili AN. Strengthening intersectoral collaboration for primary health care in developing countries: Can the health sector play broader roles? J Environ Public Health. 2010;2010:1-6. [DOI:10.1155/2010/272896]
6. Zabdyr-Jamroz M. Voluntary (NGO) Sector's involvement in health promotion for older population in Europe. Epidemiol Biostat Public Health. 2017;14(2(:1-12.
7. Ghasemi M, Amini-Rarani M, Shaarbafchi Zadeh N, Karimi S. Role of public-private partnerships in primary healthcare services worldwide: A scoping review. Health scope. 2022;11(3):1-11. [DOI:10.5812/jhealthscope-129176]
8. Hushie M. Public-non-governmental organisation partnerships for health: An exploratory study with case studies from recent Ghanaian experience. BMC Public Health. 2016;16(1):1-13. [DOI:10.1186/s12889-016-3636-2]
9. Sajadi H, Ghadirian L, Rajabi F, Sayarifard A, Rostamigooran N, Majdzadeh R. Interventions to increase participation of NGOs in preventive care: A scoping review. Health Sci Rep. 2022;5(5):1-8. [DOI:10.1002/hsr2.770]
10. The list of organizations registered in the deputy of social partnerships by subject. Tehran: Ministry of Interior; 2021 [cited 2022 Dec 5]. Available from: https://b2n.ir/y33346 [In Persian]
11. Damari B, Vosoogh-Moghaddam A, Movaghari R, Momtazmanesh N, Sharifian A, Hosseini J. Road map for Iranian associations of medical sciences to pursue by 2025. Iranian Journal of Culture and Health Promotion. 2020;3(4):410-20. [In Persian]
12. Hosseini J, Movaghari R, Khorsand M, Peykari N, Amirkhani M. The forty years experience of medical sciences education system in development of medical scientific association. Teb va Tazkiye. 2019;27(4):251-9. [In Persian]
13. Khodayari-Zarnaq R, Kakemam E, Arab-Zozani M, Rasouli J, Sokhanvar M. Participation of Iranian non-governmental organizations in health policy-making; barriers and strategies for development. International Journal of Health Governance. 2020;25(1):46-56. [DOI:10.1108/IJHG-07-2019-0056]
14. Rajabi M, Ebrahimi P, Aryankhesal A. Role of nongovernmental organizations in Iran's health system: What do they do and what can they do? J Educ Health Promot. 2022;11(1):1-8.
15. Nasrollahpour shirvani D, Mouodi S. Evidence-based policymaking in health system and its achievements and challenges in Iran. Babol: Babol University of Medical Sciences; 2013. [In Persian]
16. Damari B. Role and share of Iranian governmental organizations in public's health. Payesh. 2015;14(5):515-25. [In Persian]
17. Ebrahimi P, Rajabi M, Aryankhesal A. Participation of nongovernmental organizations in Iran's health-care system: Challenges and suggestions for improvement. International Journal of Health Governance. 2021;26(4):397-407. [DOI:10.1108/IJHG-02-2021-0021]
18. Cultural Research Institute of the Islamic Revolution. General policies on health annoncement of Ayatollah Khamenei [Internet]. Tehran: Office for the Preservation and Publication of the Works of the Grand Ayatollah Sayyed Ali Khamenei; 2014 [cited 2022 Aug 19]. Available from: https://farsi.khamenei.ir/news-content?id=26083 [In Persian]
19. Heidary A, Vafaee-Najar A, Bakhshi M. Culture of productivity in clinical care: A qualitative study. Journal of Health Administration. 2018;21(73):9-24. [In Persian]
20. Vaismoradi M, Turunen H, Bondas T. Content analysis and thematic analysis: Implications for conducting a qualitative descriptive study. Nurs Health Sci. 2013;15(3):398-405. [DOI:10.1111/nhs.12048]
21. Emami Maybodi M, Mirzaei M, Farajkhoda T, Soltani-Arabshahi K. Development of a questionnaire to assess the factors associated with clinical learning of nursing students: A delphi study. Journal of Medical Education and Development. 2015;9(4):2-11 [In Persian]
22. Rouhi N. Proposing a model for coordinating humanitarian assistance among Iranian NGOs in natural disasters [dissertation on the Internet]. Tehran: School of health management and information sciences, Iran university of medical sciences; 2018 [cited 2022 Dec 5]. Available from: https://centlib.iums.ac.ir/faces/search/bibliographic/biblioFullView.jspx?_afPfm=yeajd8fsu [In Persian]
23. Srinivas H.Quick introduction: NGO accoutnability[Internet]. Kobe, Japan: Global Development Research Center; 2014. Available from:https://www.gdrc.org/ngo/accountability/quick-intro.html
24. Ejaz I, Shaikh BT, Rizvi N. NGOs and government partnership for health systems strengthening: A qualitative study presenting viewpoints of government, NGOs and donors in Pakistan. BMC Health Serv Res. 2011;11:1-7. [DOI:10.1186/1472-6963-11-122]
25. Salmani I, Seyedin H, Ardalan A, Farajkhoda T. Conceptual model of managing health care volunteers in disasters: A mixed method study. BMC Health Serv Res. 2019;19:1-9. [DOI:10.1186/s12913-019-4073-6]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
