مقدمه: کارآیی اتاق‌های عمل یکی از عوامل اصلی در تعیین هزینه‌های بیمارستان است که با افزایش توان آنها همراه با افزایش کیفیت می‌توان ظرفیت مالی بیمارستان‌ها را بالا برد. این مطالعه با هدف بررسی کارایی اتاق‌های عمل بیمارستان‌های آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد.
روش ها: در این مطالعه توصیفی- کاربردی، کارایی کلیه اتاق‌های عمل بیمارستان‌های آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شیراز به تعداد 78 اتاق عمل، با استفاده از روش تحلیل پوششی داده‌ها و نرم افزار دیپ طی سال‌های 1393-1391 تحلیل و بررسی شد. ستانده‌ها شامل تعداد اعمال جراحی، زمان عمل جراحی، میزان چرخش تخت عمل جراحی، میزان لغو عمل جراحی و نهاده‌ها نیز مشتمل بر تعداد تخت عمل جراحی و تعداد کارکنان اتاق عمل بود.
یافته‌ها: بر اساس نتایج حاصل از تحلیل پوششی داده‌ها متوسط کارایی فنی، کارایی مدیریتی (خالص) و کارایی مقیاس به ترتیب (893/0، 912/0 و 980/0) محاسبه شد. همچنین نتایج حاکی از آن است که بازدهی ثابت نسبت به مقیاس بر فرآیند تولید حاکم است. علاوه بر آن ظرفیت مازاد عامل تولید کارکنان اتاق عمل به میزان 72/14 درصد در بیمارستان‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی شیراز محاسبه شد.
نتیجه‌گیری: حذف نیروی انسانی مازاد در قالب یک برنامه‌ریزی جامع و بر اساس نتایج روش تحلیل پوششی داده‌ها نقش عمده‌ای در بهبود کارایی و در پی آن کاهش هزینه‌های بیمارستان و بخش بهداشت و درمان ایفا می‌کند. همچنین، نتایج تحقیق منجر به پیشنهادهایی برای بهبود کارایی بیمارستان‌ها از طریق صرفه‌جویی‌های بالقوه در نهاده‌ها، 72/14 درصد در تعداد کارکنان و 33/11 درصد در تعداد تخت به طور متوسط گردید.