مقدمه: در ادبیات اقتصادی، رشد اقتصادی را تابعی از نیروی کار، سرمایه، سطح سواد، بهرهوری نیروی کار و... میدانند درحالیکه سطح سلامت روانی و فیزیکی، هوش هیجانی و... نیز بر رشد مؤثر هستند؛ بنابراین، هدف این مقاله تخمین تأثیر سلامت بر رشد اقتصادی با استفاده از روش تابع تولید است.
روش کار: روش تحقیق، علی-معلولی و جامعه، شامل همه کشورهای با توسعه انسانی بالا و خیلی بالاست؛ که در این تحقیق از دادههای مربوط به دوره زمانی 1975 تا 2014 برای 14 کشور با توسعه انسانی خیلی بالا و 15 کشور با توسعه انسانی بالا که از نشریات ملل متحد و جداول جهانی پن (Penn World Table) جمعآوری و از نرمافزار EVIEWS برای تحلیل دادهها و از متغیر، امید به زندگی بهعنوان نماینده سلامت جامعه استفادهشده است. با توجه به اینکه، افزایش امید به زندگی باعث افزایش تجربه نیروی کار میگردد؛ بنابراین، متغیرهای تجربه و مربع تجربه وارد مدل شدهاند.
یافتهها: بیانگر وجود رابطه مثبت بین سلامت و رشد اقتصادی است، بهطوریکه یک سال افزایش در امید به زندگی باعث چهار درصد افزایش در رشد اقتصادی میگردد.
نتیجهگیری: ارتقای سطح سلامت جامعه (کاهش بیماریها)، افزایش رشد اقتصادی را در پی دارد که این خود در دوره بعد باعث افزایش ظرفیت مالی کشور و امکان افزایش هزینههای بهداشتی و ارتقای دوباره سطح سلامت جامعه خواهد شد که این دور تسلسل ادامه خواهد یافت، یعنی جامعه سالم، ثروتمند هم خواهد شد؛ بنابراین، در برنامهریزیهای رشد، باید به بهداشت و سلامت جامعه نیز توجه نمود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |