مقدمه: در سالهای اخیر در بسیاری از استانهای کشور، اقداماتی جهت مکانیزه کردن بیمارستانها به عمل آمده است که این اقدامات پراکنده باعث شده است تا ضمن استفاده از نرم افزارهای مختلف، در بیمارستانهای مختلف، اطلاعات متفاوتی وارد سیستم شود و نگهداری گردد که بعضاً ارزش چندانی ندارند. در این راستا، کارایی نرم افزارهای مدارک پزشکی، در جامعه پژوهشی بیمارستانهای آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران بررسی شد که در بخش مدارک پزشکی خود دارای سیستم مکانیزه بودند.

  روش پژوهش: این بررسی به روش مقطعی انجام شد و به دلیل محدود بدون جامعه پژوهشی از نمونه گیری استفاده نشد براساس یک چک لیست و با مراجعه مستقیم به بیمارستانهای تحت مطالعه، داده ها جمع آوری و با استفاده از روشهای آمار توصیفی تحلیل گردید.

  یافته ها: میزان بهره گیری از نرم افزارهای بخش مدارک پزشکی در اکثر بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی ایران «خیلی کم»40% و «کم»40%، در دانشگاه علوم پزشکی تهران، اکثر بیمارستانها «خیلی کم»40% و «کم»40% و در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، در کلیه بیمارستانها«خیلی کم»30% و «کم» 70% است، که در مجموع، در اکثر بیمارستانهای تحت مطالعه 55% میزان بهره گیری «کم» است.

  بحث و نتیجه گیری: میزان بهره گیری کم از نرم افزارهای بخش مدارک پزشکی نمایانگر این مطلب است که متأسفانه نرم افزارهای موجود قابلیت های لازم و کافی ندارند و نیازهای بخش مدارک پزشکی بیمارستانها را در حد مطلوب برآورده نمی کنند.