مقدمه: مدارک پزشکی اوراق ذیقیمتی هستند که به منظور تداوم مراقبت از بیمار، آموزش و پژوهش، ارزیابی مراقبت و خدمات ارائه شده به بیمار توسط فراهم‌کنندگان مراقبت‌های بهداشتی درمانی تنظیم و نگهداری می‌شود. استفاده صحیح و مناسب از مدارک پزشکی از دوباره‌کاری‌ها و صرف وقت و هزینه اضافه می‌کاهد. این تحقیق به منظور تعیین میزان استفاده از پرونده‌های پزشکی به تفکیک استفاده‌های اداری مالی، قانونی، پژوهشی، آموزشی و درمانی، برحسب تخصص و مدت زمان طی شده از زمان تشکیل پرونده صورت پذیرفت.

روش بررسی: پژوهش حاضر به روش توصیفی مقطعی انجام پذیرفت. کلیه موارد استفاده از پرونده‌های پزشکی بیماران بستری در طول مدت تحقیق از مهرماه 81 لغایت خرداد 82 به تفکیک استفاده آموزشی، اداری، پژوهشی، درمانی وقانونی از طریق چک لیست جمع آوری فراوانی ودرصد موارد استفاده با آمار توصیفی محاسبه وتفاوت بین مدت زمان طی شده از زمان پذیرش بیمار انواع استفاده وبیمارستان ها با آزمون خی‌دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

 یافته‌ها: کل استفاده‌‌های انجام شده در این مدت 7590 مورد بوده که استفاده پژوهشی با 76/0 درصد بیشترین استفاده را داشته است. بیشترین میزان استفاده از پرونده‌ها مربوط به جراحی تخصصی با 06/42 درصد می‌باشد. آزمون آماری تفاوت معنی‌داری بین مدت زمان طی شده از زمان پذیرش بیمار و نوع استفاده ونیز بین بیمارستان ها ونوع استفاده را نشان داد. (0001/0=P-Value)

 نتیجه‌گیری: میزان استفاده از پرونده‌ها پس از 15 سال از بین نرفته بلکه نوع استفاده از آنها به جای استفاده‌های پژوهشی به استفاده‌های درمانی و آموزشی تبدیل می‌گردد. لذا پیشنهاد می‌گردد پرونده‌های پزشکی در بیمارستان‌های آموزشی بیش از 15 سال و در بیمارستان‌های غیرآموزشی نیز تا 15 سال نگهداری گردند. کلید واژه‌ها: پرونده پزشکی، زمان نگهداری، پرونده پزشکی‌