---

مقدمه: یکی از رایجترین روشهای ارزیابی فعالیتهای علمی یک دانشگاه، علم سنجی ست که با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی استنادی همچون Web Of Science (WOS) امکان پذیر است.

روش بررسی: این پژوهش توصیفی کاربردی با استفاده از روشهای علم سنجی و فنون تحلیل شبکه انجام شده است. منبع گردآوری داده ها، پایگاه WOS و جامعه ی آماری ۶۲۵ مدرک ثبت شده دانشگاه علوم پزشکی ایران تا پایان سال ۲۰۰۷ میلادی است.

یافته ها: بیشترین مدرک منتشر شده از دانشگاه علوم پزشکی ایران در این پایگاه مربوط به سال ۲۰۰۶ است. مقالات اصیل از لحاظ نوع مدرک بیشترین تعداد را به خود اختصاص داده اند. از لحاظ موضوعی بیشترین تعداد مدرک مربوط به جراحی است. حوزه ی ایمونولوژی بیشترین همکاری در تالیف را داراست.

نتیجه گیری: همکاری در تالیف مشترک بین نویسندگان این دانشگاه از رقم قابل قبولی برخوردار است اماکم بودنِ تولیدات علمی پژوهشگران آن توجه مسئولین پژوهشی دانشگاه را می طلبد.

---

  مقدمه : هدف از این پژوهش، تجزیه و تحلیل وضعیت علمی حوزه علوم اعصاب ایران در نمایه های استنادی معتبر طی سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۸ است.

  روش کار : روش پژوهش حاضر پیمایشی – توصیفی و از نوع کاربردی است و منبع گردآوری داده ها، پایگاه اطلاعاتی web of science است. داده ها از بخش حوزه موضوعی این پایگاه گردآوری و توسط متخصصین حوزه علوم اعصاب به ۱۴ حوزه فرعی طبقه بندی گردید. برای تعیین الگوهای استنادی از دو شاخص، عامل تأثیر و تعداد استنادات استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها ازطریق نرم افزار های HISTCITE ، Excel ۲۰۰۷ و ۱۶ SPSS صورت گرفت.

  یافته ها : یافته ها نشان دادند که روند صعودی مقالات حوزه علوم اعصاب، در سه سال اخیر بوده و از میان ۱۴ زیرشاخه این حوزه علمی، بیشترین تعداد مقالات مربوط به حوزه نوروفارماکولوژی با ۲۶۴ مقاله است. حوزه های هوش مصنوعی، نوروهیستوری و سایکوفارماکولوژی تعداد مقالات کمتری نسبت به دیگر حوزه ها را دارند. بیشترین همکاری بین المللی در زیر شاخه نورولوژی با ۴۶ مقاله مشاهده شد. پژوهشگران ایرانی در ۱۶۸ مقاله با نویسندگان سایر کشورها همکاری علمی داشتند که در ۳۳ . ۵۸ درصد، نویسندگان ایرانی به عنوان نویسنده اول حضور داشتند . ۸۷ درصد از کل مقالات در مجلاتی با عامل تأثیر بین ۰ تا ۴ منتشر شده اند. ۲۵ درصد از مقالات توسط نویسندگان دانشگاه علوم پزشکی تهران تألیف شده است.

  بحث : پیشرفت حوزه علوم اعصاب در ایران بیشتر در دو بعد نورو فارماکولوژی و نورولوژی است ، لذا پرداختن به دیگر زمینه های این حوزه بایستی در اولویت سیاستگذاران بهداشتی قرار گیرد.

---

مقدمه: امروزه پژوهش به عنوان یکی از اساسی‌ترین زیر ساخت‌های توسعه و پیشرفت کشور‌ها محسوب می‌شود. پژوهش‌های هدفمند علاوه بر پاسخگویی به نیازهای جامعه از انجام پژوهش‌های تکراری و اتلاف وقت، منابع و انرژی جلوگیری می‌کنند و اگر به تولید اطلاعات علمی منجر شود می‌تواند به عنوان یکی از شاخص‌های رشد و توسعه یافتگی جوامع تلقی شود.[۱] اهمیت تولید اطلاعات علمی و نقش انکار ناپذیر آن در توسعه پایدار تا بدان حد است که بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا حجم عظیمی از سرمایه‌های ملی خود را صرف توسعه پژوهش و مؤسسات پژوهشی می‌نمایند. علاوه بر این، افزایش گرایش عموم به فعالیت‌های علمی که منجر به تولید اطلاعات علمی می‌شوند، نشان از اهمیت اطلاعات علمی در توسعه و پیشرفت کشورها دارد. ایجاد رشته ای به نام "علم سنجی" در دهه هفتاد میلادی نیز مؤید همین نکته است.[۲] یکی از رسالت‌ها و فعالیت‌های دانشگاه‌ها و مؤسسات پژوهشی تسهیل و گسترش فرایند تولید اطلاعات و انجام پژوهش مبتنی بر نیازهای اساسی جامعه می‌باشد.[۳،۴] ارزشیابی کمّی یافته‏های علمی حاصل از فعالیت‌های پژوهشی، مسئولان و برنامه‏ریزان را یاری می‌نماید تا بتوانند با هزینه کمتر، بیشترین استفاده را از منابع مالی و انسانی برده و از آن در بهینه‏سازی ساختار اقتصادی ـ اجتماعی کشور بهره جویند. علم‏سنجی از جمله راه کارهایی است که می‏تواند به توازن بودجه و هزینه‏های اقتصادی کمک کرده و از این طریق، کارایی تحقیقات را افزایش دهد. علاوه بر این، بررسی تولید علم، ابزار مناسبی برای سیاست گزاری و برنامه‏ریزی صحیح و شناخت وضعیت گذشته فراهم آورده و موجب هدفدار کردن حرکت‌های علمی و تعیین اولویت‌های پژوهشی و در کنار آن منجر به شناسایی نقاط ضعف و کمبودهای موجود در تولید اطلاعات علمی می‌شود. امروزه بررسی کمی برونداد علمی به ویژه مقالات پژوهشی یکی از مهمترین شاخص‌های پژوهش و تولید علم شناخته می‌شود. یکی از کارامد ترین شیوه‌های بررسی برونداد علمی و بالطبع وضعیت کلی پژوهش، استفاده از مطالعات علم سنجی با بررسی مقالات نمایه شده در پایگاه‌های اطلاعاتی معتبر است. در این نوع از مطالعات، اندازه گیری کمی تولیدات علمی می‌تواند تا حدودی مشخص کند که فراوانی پژوهش‌های هر کشور، هر نهاد، هر رشته علمی و هر فرد و روند آن چگونه است، پژوهشگران چه زمینه‌ها و سؤالاتی را برای پژوهش خود بر می‌گزینند و چه زمینه‌ها و چه سؤالاتی مورد غفلت واقع می‌شود، پژوهش‌ها را چه کسانی، چه نهاد‌هایی و در چه مراکزی انجام می‌دهند، این پژوهش‌ها از نظر مالی چقدر حمایت می‌شوند و اثرگذاری آن‌ها بر محیط‌های علمی چگونه است.[۵] از آنجا که سالانه سهم گسترده ای از بودجه پژوهشی کشور به مؤسسات و مراکز پژوهشی اختصاص می‌یابد، بررسی و تحلیل مستمر فعالیت‌های پژوهشی این مؤسسات می‌تواند یکی از گام‌های مهم در شناسایی نیازهای اساسی کشور تلقی شود که در جهت‏دهی و تعریف پژوهش‌های آتی نقشی محوری دارد. با توجه به کاربردهای روزافزون علم سنجی در ارزیابی و سنجش تولیدات علمی پژوهشگران، هدف از مطالعه حاضر سنجش تولیدات علم انستیتو پاستور ایران، به عنوان یکی از بزرگ ترین و با سابقه ترین مؤسسات تحقیقاتی مستقل در حوزه علوم پزشکی کشور، با استفاده از روش علم سنجی در طول ۳۶ سال گذشته (۱۹۷۳-۲۰۰۹ میلادی) می‌باشد.

روش کار

 پژوهش حاضر با استفاده از روش‌های علم سنجی انجام شده است. منبع گردآوری داده‌ها پایگاه اطلاعاتیScience Citation Index Expanded (SCIE) است. این پایگاه توسط مؤسسه اطلاعات علمی (ISI) عرضه می شود و یکی از پایگاه‌های مهم در مطالعات علم سنجی به شمار می آید. جامعه این پ‍ژوهش عبارت است از کلیه مقالات نمایه شده در پایگاه استنادی SCIE در حوزه‌های علوم پزشکی از ابتدا تا پایان سال ۲۰۰۹ میلادی که وابستگی سازمانی نویسندگان آن‌ها انستیتو پاستور ایران ذکر شده است. برای استخراج مدارک نمایه شده از ایران در حوزه‌های پزشکی از نام ایران و انستیتو پاستور در فیلد address استفاده شد. بعد از محدود کردن زمان، با استفاده از بخش subject area، هر حوزه پزشکی انتخاب و رکورد‌های مربوط به هر حوزه در فایل شخصی ذخیره گردید. جمع آوری اطلاعات در محیط اینترنت و از طریق رابط وب آو ساینس(Web Of Science(WOS)) انجام گرفت. داده‌های تحقیق پس از استخراج از پایگاه SCIE وارد نرم‌‌افزارHistcite گردید. در انتها برای عملیات آمار توصیفی و تحلیلی از نرم‌افزار‌های۲۰۰۷ Excel و SPSS ۱۷ استفاده شد. یافته‌ها در این مطالعه، تعداد مستندات علمی نویسندگان انستیتو پاستور ایران در پایگاه اطلاعاتی WOS برابر با ۸۴۷ رکورد تا پایان سال ۲۰۰۹ می‌باشد. ۸۲۳ رکورد به زبان انگلیسی (۹۷,۰۵درصد)، ۲۲ رکورد به زبان فرانسه (۲.۵۹درصد)، یک رکورد به زبان فارسی و دو رکورد به زبان ترکی می‌باشد. بیشترین سهم تولید علم مربوط به مقالات پژوهشی با ۷۳.۳درصد می‌باشد. در مجموع ۴۵۷۴ نویسنده در تولید این ۸۴۷ مقاله همکاری داشته اند؛ به بیان دیگر به طور میانگین بیش از ۵ نفر در تألیف هر مقاله مشارکت داشته اند. الف) روند تولید علم انستیتو پاستور ایران طی ۳۶ سال یافته‌ها نشان می‌دهد که تا قبل از سال ۱۹۹۹ تولید علم این سازمان کم بوده بطوریکه سالانه کمتر از ۱۰ رکورد منتشر می‌شده است و در عین حال در سال‌های ۱۹۹۱ و ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۳ تولیدات علمی انستیتو برابر با صفر بوده است. بیشترین میزان تولید علم مربوط به سال ۲۰۰۸ با بیش از ۱۹۰ رکورد می‌باشد. شتاب تولیدات علمی در فاصله زمانی سال‌های ۲۰۰۹-۲۰۰۵ بالاست و تعداد مدارک از ۳۶ رکورد در سال ۲۰۰۴ به دوبرابر در سال ۲۰۰۵ افزایش می‌یابد. در این میان بیشترین تولیدات علمی مربوط به حوزه بیماری‌های عفونی با ۱۲۰ رکورد(۱۴.۲درصد)، میکروب شناسی با ۹۰ رکورد(۱۰.۶درصد)و بهداشت عمومی، حرفه ای و محیط با ۸۶ رکورد(۱۰.۲درصد) می‌باشد. تعداد کل استناد به مقالات انستیتو پاستور ایران تا پایان سال ۲۰۰۹ برابر با ۴۳۹۷ استناد است. بنابراین به طور متوسط هر مقاله ۵.۱۹ استناد دریافت کرده است. با توجه به تعداد مقالات منتشر شده و تعداد استنادهای دریافتی، شاخص هیرش (H-Index) انستیتو پاستور ایران برابر با ۲۷ محاسبه شد به این معنی که نویسندگان انستیتو پاستور ایران تاکنون حداقل ۲۷ مقاله منتشر کرده اند که هریک حداقل ۲۷ استناد دریافت کرده اند. بیشترین میزان استنادات دریافتی به ترتیب مربوط به سال‌های ۲۰۰۹و ۲۰۰۸ با ۸۸۹ و ۶۷۵ استناد می‌باشد. بیشترین میزان استناد دریافتی مربوط به حوزه داروسازی و داروشناسی با ۵۳ استناد و ایمونولوژی با ۵۲ استناد می‌باشد. بالاترین میانگین استناد به مقالات مربوط به حوزه زیست شناسی و پس از آن مربوط به علم مواد می‌باشد. ب)میزان همکاری‌های ملی و بین المللی در حوزه علوم پزشکی از بین مؤسسات بین المللی همکار در تألیف مقالات می‌توان به انستیتو پاستور فرانسه با ۱۹۸ مقاله در طی مدت مورد مطالعه اشاره کرد. بیشترین همکاری ملی در تألیف مقالات مربوط به دانشگاه علوم پزشکی تهران با ۷۵ مقاله، دانشگاه تهران با ۴۲ و دانشگاه تربیت مدرس با ۳۵ مقاله می‌باشد. بیشترین میزان استناد به مقالات نویسندگان انستیتو پاستور ایران مربوط به نویسندگانی از کشورهای فرانسه با ۲۷ استناد و ایالات متحده با ۱۹ استناد می‌باشد.

 بحث

تعداد تولیدات علمی انستیتو پاستور ایران تا پایان سال ۲۰۰۹ برابر با ۸۴۷ رکورد می‌باشد که از همکاری بیش از ۴۵۷۴ نویسنده حاصل شده است. شاخص همکاری علمی به ازای هر مقاله برابر با ۵,۴ است. میزان همکاری علمی پژوهشگران ایرانی در حوزه علوم پزشکی در مدلاین برابر با ۳.۴ گزارش شده است[۹] که نشان دهنده مشارکت نسبتاً بیشتر نویسندگان انستیتو پاستور ایران در تألیف مقالات علمی در مقایسه با دیگر نویسندگان حوزه علوم پزشکی کشور می‌باشد. با توجه به اینکه تعداد کل تولیدات علمی کشور در حوزه علوم پزشکی تا پایان سال ۲۰۰۷ میلادی برابر با ۱۱۹۰۱ رکورد می‌باشد. سهم انستیتو پاستور ایران از مجموع تولیدات علمی کشور تا پایان سال ۲۰۰۷ برابر با ۳.۹درصد بر آورد می‌شود. طبق یافته‌های "حسن زاده"، انستیتو پاستور ایران به عنوان مؤسسه ای مستقل از دانشگاه در ۱۰ حوزه علوم پزشکی به عنوان یکی از مؤسسات پژوهشی فعال و پیشرو در کشور محسوب می‌شود.[۷] بررسی روند تولیدات علمی انستیتو پاستور ایران در سال‌های مورد بررسی نشان می‌دهد که تولیدات علمی نویسندگان انستیتو پاستور ایران در فاصله سال‌های ۲۰۰۹-۲۰۰۵ بطور چشمگیری افزایش یافته و تقریباً دوبرابر شده است. این افزایش بطوری نسبی همگام با رشد فراگیر تولیدات علمی کشور در حوزه‌های پزشکی در سال‌های اخیر (۲۰۰۳ به بعد) و افزایش روند تولید علم در دنیا بوده است. همزمان با افزایش تولیدات علمی نویسندگان ایرانی انستیتو پاستور ایران در فاصله زمانی ۲۰۰۹-۲۰۰۵ میزان استنادات دریافتی به مقالات نیز شتاب بیشتری به خود گرفته است به طوری که از ۲۵۰ استناد در سال ۲۰۰۵ به ۸۸۹ استناد تا پایان سال ۲۰۰۹ رسیده است که تقریبا ۳.۵ برابر افزایش داشته است. میانگین استناد به تولیدات علمی انستیتو پاستور ایران در سال ۲۰۰۵ برابر با ۵/۳ و تا پایان سال ۲۰۰۹ برابر با ۵.۷ می‌باشد. به طور کلی می‌توان نتیجه گیری کرد که تولیدات علم انستیتو پاستور ایران در حال افزایش است که ادامه این روند به عوامل مختلفی چون افزایش همکاری‌های علمی ملی و بین المللی، افزایش زیر ساخت‌های پژوهشی همانند تعداد پژوهشگران متخصص، افزایش بودجه فعالیت‌های پژوهشی و برگزاری دوره‌های آموزش شیوه‌های نگارش مقالات علمی و ... وابسته است. انستیتو پاستور ایران یکی از مؤسسات پژوهشی پیشرو در تولید اطلاعات علمی در کشور محسوب می‌شود. رشد تولیدات علمی نویسندگان ایرانی در انستیتو پاستور ایران همگام با دیگر پژوهشگران ایرانی امید بخش آینده ای روشن در افزایش حضور اثربخش پژوهشگران ایرانی در عرصه‌های ملی و بین المللی است.

References

۱. Sharifi V, ۶ Authors et al. Iranians’ three decades of research in mental health: a scientometric study. Advances in cognitive science ۲۰۰۴ ۵(۲):۱-۱۶. [Persian]

۲. Dehghan S. Scientific information production in librarianship and information science in Iran, Turkey, Saudi Arabia and Egypt. Astan-e-Quds Quarterly of Librarianship and Information Science ۲۰۰۵ ۱۰(۲):۱۸۱-۹۸. [Persian]

۳. Foroughi F, Kharazi H. study of scientific information production of Kermanshah Medical University’s faculties. Iranian Journal of Medical Education ۲۰۰۶ ۵(۲):۱۸۱-۷. [Persian]

۴. Alijani R, Karami N. A review of ۱۰ years of scientific production of Iranian Surgeons community in the ISI database (۱۹۹۸-۲۰۰۷). Iranian Surgery Bulletin ۲۰۰۹ ۱۷(۳): Pages. [Persian]

۵. Sharifi V. Scientometrics and Congnitive Sciences. Advances in Cognitive Science ۲۰۰۴ ۵(۲):۸۹-۹۱. [Persian]

۶. Osareh F, Marefat R. Cooperation of Iranian researches in Medline database. Rahyaft ۲۰۰۶ ۳۵: ۳۹-۴۱ [Persian]

۷. Mohammadhasanzadeh H. study of Iranian Scientific Information Production in Medical Sciences between ۱۹۷۸-۲۰۰۷ in SCIE and Scopus Databases [MS Thesis]. Tehran: Tehran University of Medical Sciences, School of management and Medical information Science ۲۰۰۹ [Persian]

---

  مقدمه: ساختار شبکه های هم تألیفی ( co-authorship ) از گرهها/نویسندگان و روابط بین گرهها تشکیل شده است. فنون تحلیل شبکه اجتماعی برای کشف الگوهای این روابط به کار می رود. هدف از این پژوهش، ترسیم شبکه علمی حوزه طب اورژانس ایران طی سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ است.

  روش کار : پژوهش حاضر با استفاده از فنون تحلیل شبکه اجتماعی و تحلیل خوشه انجام شده است منبع گردآوری داده ها، پایگاه اطلاعاتی web of science است. گردآوری داده ها به دو صورت جستجوی موضوعی و جستجو با نام تک تک متخصصین صورت گرفت. برای تعیین الگوهای استنادی از دو شاخص، عامل تأثیر و تعداد استنادات استفاده شد . تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار های Histcite ، Bibexcel و Pajek صورت گرفت.

  یافته ها: یافته ها نشان دادند که روند صعودی مقالات حوزه طب اورژانس، در سه سال اخیر بوده است. بیشترین همکاری بین المللی در سال ۲۰۱۱ با هفت مقاله مشاهده شد. بیشترین تعداد مقالات در سال۲۰۱۱ با ۳۷ مقاله و بیشتیرین میزان استناد در سال ۲۰۰۷ با ۸۴ استناد بود. ترسیم شبکه حوزه طب اورژانس از هفت خوشه و شبکه متخصصین طب اورژانس از ۱۱ خوشه تشکیل شده است.

  بحث: به علت بین رشته ای بودن حوزه طب اورژانس، همکاری و اشتراک دانش متخصصین طب اورژانس با متخصصین سایر رشته ها در پیشرفت این حوزه می تواند موثر واقع شود

---

  مقدمه: همکاری پژوهشگران در سطح داخلی و بین المللی، شکل گسترده ای از مشارکت علمی است که نتایج مطالعات در این حیطه، بر اهمیت و مزایای آن تأکید دارد. این پژوهش با هدف بررسی همکاری پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران با همکارانشان در سایر کشورها و سازمان‌ها در انتشارات پایگاه وب علوم صورت گرفته است.

  روش کار: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و یک پژوهش کمی است که با استفاده از شاخص‌های علم سنجی انجام گرفته است. برای تعیین مشارکت پذیری در انتشارات از فرمول ضریب مشارکت استفاده شده است. ابزار این پژوهش را پایگاه وب علوم تشکیل می‌دهد که تولیدات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰، شامل ۵۷۸۱ عنوان مدرک، در این پایگاه بررسی شده است.

  یافته‌ها: متوسط ضریب مشارکت کلی نویسندگان دانشگاه علوم پزشکی تهران در این پایگاه، ۰,۶۴ بوده است که تمایل نسبتاً بالای نویسندگان را به تولید مدارک مشارکتی نشان می دهد. بررسی وضعیت مشارکت بین‌المللی نویسندگان در سال‌های مختلف نشان داد میزان تولیدات حاصل از مشارکت بین‌المللی (۲۲ درصد) پایین تر ازمیزان تولیدات مشارکت داخلی بود. دانشگاه علوم پزشکی تهران با ۶۹ کشور جهان همکاری علمی داشت، همچنین کمترین میزان نرخ رشد سالیانه (۳.۷) مربوط به انتشارات همکاری بین‌المللی این دانشگاه بود . همکاران اصلی دانشگاه به ترتیب آمریکا، انگلستان و کانادا بودند . به لحاظ تعداد نویسنگان هم تألیف، مدارک پنج تا هشت نویسنده‌ای از ۳۳ درصد در سال ۲۰۰۶ به ۴۵ درصد در سال ۲۰۱۰ رسیده و بالاترین میزان رشد به لحاظ تعداد نویسندگان مربوط به این دسته از مدارک بوده است.

  نتیجه گیری: با توجه به یافته‌ها، می‌توان نتیجه گرفت که همکاری‌های گروهی در امر پژوهش، در دانشگاه علوم پزشکی تهران، در حال توسعه و رشد است و تمایل پژوهشگران به انجام پژوهش‌های مشارکتی در حال افزایش است.

---

  مقدمه: همکاری علمی فرآیندی است که طی آن دو یا چند نویسنده با هدف خلق اثری مشترک، منابع و استعدادهای خود را به اشتراک می گذارند. یکی از اشکال همکاری علمی، هم‌تألیفی است. این مطالعه به بررسی میزان هم‌تألیفی در مقالات حوزه قلب و عروق ایران طی سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۱ در وبگاه علوم ( ( WOS ) Web of Science ) می‌پردازد.

  روش کار: این پژوهش از نوع پیمایشی و به روش توصیفی- تحلیلی است. جامعه پژوهش شامل کلیه مقالات حوزه قلب و عروق ایران است که در سال‌های مذکور در وبگاه علوم نمایه شده‌اند. شاخص همکاری، درجه همکاری و ضریب همکاری جهت بررسی میزان همکاری محاسبه شدند.

  یافته ها: تولید علم در حوزه قلب و عروق در طول این سال‌ها روندی صعودی داشته است و تعداد مقالات از سال ۲۰۰۲ به بعد افزایش یافته است. مقالات سه نویسنده ای بیشترین و مقالات تک ‌نویسنده‌ای کمترین تعداد مقالات را به خود اختصاص داده‌اند. همچنین مشخص گردید محققان ایرانی به همکاری‌های داخلی تمایل بیشتری دارند. به لحاظ شاخص‌های همکاری نیز، همکاری علمی در میان نویسندگان حوزه قلب و عروق در سطح مطلوبی قرار دارد و روندی رو به رشد داشته است.

  نتیجه گیری: سال ۲۰۰۲ به نوعی نقطه شروعی برای افزایش فعالیت علمی محسوب می‌شود. تمایل افراد، به ویژه در سال‌های اخیر به انجام فعالیت‌های پژوهشی در گروه‌های علمی است. با توجه به بین رشته‌ای بودن حوزه قلب و عروق، همکاری و اشتراک دانش متخصصان این حوزه با یکدیگر و متخصصان سایر حوزه‌ها می تواند در بهبود و ارتقاء تولیدات علمی موثر واقع شود.

---

مقدمه: شبکه‌های هم‌تألیفی از جمله شبکه‌های اجتماعی هستند که اطلاعات مهمی در رابطه با همکاری میان پژوهشگران، که از عوامل مهم رشد کیفی و کمی انتشارات علمی است، فراهم می‌آورند. هدف این پژوهش، ترسیم و تحلیل شبکه هم‌تألیفی پژوهشگران ایران در حوزه داروشناسی و داروسازی می‌باشد.
روش کار: پژوهش با استفاده از روش های علم سنجی و اصول تحلیل شبکه انجام شده است. جامعه پژوهش شامل ۳۵۱۴ مدرک حوزه‌ داروشناسی و داروسازی پایگاه وب‌آو‌ساینس بود که در سال های ۲۰۱۲-۲۰۰۰ منتشر شده و حداقل یکی از نویسندگان آن‌ها وابستگی سازمانی به دانشگاه‌ها و مؤسسات پژوهشی وابسته به وزارتخانه مذکور را داشت. داده ها با نرم افزار PAJEK تحلیل شدند.
یافته‌ها: ضریب همکاری این انتشارات ، ۷/۰ و بیشترین همکاری بین المللی، با پژوهشگران انگلستان، آمریکا و کانادا بوده است. شبکه هم‌تألیفی پژوهشگران متشکل از ۹۰ گره (نویسنده) و درجه تراکم این شبکه ۰۸۴/۰ بود. میان تعداد انتشارات و درجه مرکزیت نویسندگان رابطه خطی قوی و مستقیم در سطح معنی داری ۰۱/۰ مشاهده شد.
نتیجه گیری: شاخص درجه تراکم (۰۸۴/۰) نشان دهنده انسجام پائین این شبکه است، به عبارتی چگالی بالایی ندارد و نویسندگان (گره‌ها) ارتباطات اندکی با یکدیگر برقرار کرده‌ا‌ند. این پژوهش نشان داد که پژوهشگران با تعداد مستندات بیشتر، تمایل بیشتری به همکاری‌های گروهی دارند. نتایج این پژوهش می‌تواند ابعاد همکاری را مشخص نموده، و در کمک به سیاستگذاری‌های پژوهشی تأثیرگذار باشد. : .