تحقیق حاضر از نوع مقطعی ، توصیفی ـ تحلیلی است . با استفاده از پرسشنامه و در قالب سؤالات باز و بسته به بررسی نگرش مسؤولین مدارک پزشکی کل بیمارستانهای سه دانشگاه علوم پزشکی ایران ، تهران و شهید بهشتی در سال ۱۳۷۸ نسبت به ضرورت وجود مشاور پرداخته است .

  نتایج تحقیق نشان می دهد که (۸/۶۹درصد) از افراد جامعه پژوهش (مسؤولین مدارک پزشکی) نسبت به ضرورت وجود مشاور نگرش مثبت دارند . بین نگرش مسؤولین مدارک پزشکی نسبت به ضرورت وجود مشاور و رشته تحصیلی آنان اختلاف معنی داری وجود دارد. همچنین بین نگرش و نحوه آشنایی با مشاور همبستگی غیرمستقیم ( ارتباط معکوس ) ( ۳۷۵/۱- = r ) و بین نگرش و سابقه کار نیز همبستگی غیرمستقیم( ارتباط معکوس ) ( ۲۰۵/۰- = r ) وجود دارد .

  نتایج بررسی حاضر در مورد زمینه مشکلات مسؤولین مدارک پزشکی حاکی از آن است که (۹/۵۲ درصد) از مسؤولین مدارک پزشکی بیشتر در زمینه کدگذاری بیماری ها با مشکل مواجه هستند . در سنجش نظرات نسبت به سازمان متولی ایجاد مرکز مشاوره مسؤولین مدارک پزشکی ، پاسخ دهندگان در اولویت اول معاونت درمان وزارت بهداشت را سازمان متولی ایجاد مرکز مشاوره دانستند .

  مسؤولین مدارک پزشکی اعلام داشتند که برای انجام مشاوره، مایلند مشاوره در محل کار آنان حضور یابد و نظرات مشاوره ای خود را به صورت مکتوب به خود آنان اعلام نماید .

  نظرسنجی از مسؤولین مدارک پزشکی در ارتباط با خصوصیاتی که یک مشاور از نظر آنان بایستی دارا باشد، حاکی از آن است که مشاوره بایستی با مراکز دانشگاهی ارتباط تنگاتنگ داشته و عضو انجمن علمی مدارک پزشکی نیز باشد . نتایج حاصل از تحقیق فوق بیانگر زمینه مساعد ایجاد مرکز مشاوره جهت استفاده مسؤولین مدارک پزشکی است. بدین منظور پیشنهاد می شود تا با استفاده از کادر متخصص و با تجربه و همچنین امکاناتی هر چند بسیار محدود، نسبت به ایجاد اینگونه مراکز به جهت استفاده مسؤولین اقدام لازم به عمل آید .