مقدمه: همکاری علمی فرآیندی است که طی آن دو یا چند نویسنده با هدف خلق اثری مشترک، منابع و استعدادهای خود را به اشتراک می گذارند. یکی از اشکال همکاری علمی، هم‌تألیفی است. این مطالعه به بررسی میزان هم‌تألیفی در
مقالات حوزه قلب و عروق ایران طی سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۱ در وبگاه علوم ( ( WOS ) Web of Science ) می‌پردازد.
روش کار: این پژوهش از نوع پیمایشی و به روش توصیفی- تحلیلی است. جامعه پژوهش شامل کلیه مقالات حوزه قلب و عروق ایران است که در سال‌های مذکور در وبگاه علوم نمایه شده‌اند. شاخص همکاری، درجه همکاری و ضریب همکاری جهت بررسی میزان همکاری محاسبه شدند.
یافته ها: تولید علم در حوزه قلب و عروق در طول این سال‌ها روندی صعودی داشته است و تعداد مقالات از سال ۲۰۰۲ به بعد افزایش یافته است. مقالات سه نویسنده ای بیشترین و مقالات تک نویسنده‌ای کمترین تعداد مقالات را به خود اختصاص داده‌اند. همچنین مشخص گردید محققان ایرانی به همکاری‌های داخلی تمایل بیشتری دارند. به لحاظ شاخص‌های همکاری نیز، همکاری علمی در میان نویسندگان حوزه قلب و عروق در سطح مطلوبی قرار دارد و روندی رو به رشد داشته است.
نتیجه گیری: سال ۲۰۰۲ به نوعی نقطه شروعی برای افزایش فعالیت علمی محسوب می‌شود. تمایل افراد، به ویژه در سال‌های اخیر به انجام فعالیت‌های پژوهشی در گروه‌های علمی است. با توجه به بین رشته‌ای بودن حوزه قلب و عروق، همکاری و اشتراک دانش متخصصان این حوزه با یکدیگر و متخصصان سایر حوزه‌ها می تواند در بهبود و ارتقاء تولیدات علمی موثر واقع شود.
