مقدمه: امروزه دیجیتالی‌شدن یک عامل حیاتی برای نوآوری در شرکت‌ها، مراکز تحقیقاتی و سازمان‌های دولتی است. این مطالعه باهدف شناسایی محرک‌های نوآوری دیجیتال، ترسیم شبکه روابط بین آنها و تحلیل سناریو مسیرهای مؤثر محرک‌ها در بیمارستان‌های دولتی شهر رفسنجان انجام شد.
روشها: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر نحوه جمعآوری اطلاعات توصیفی - پیمایشی است که در سال ۱۴۰۲ انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان بیمارستان‌های دولتی و دانشگاه علوم پزشکی شهر رفسنجان بود. نمونه شامل ۱۲ نفر از خبرگان بودند که به روش گلوله برفی انتخاب شدند. روایی دادهها با استفاده از شاخص نسبت روایی محتوا تائید شد. دادههای جمعآوری شده با روش نقشه شناختی فازی و با نرمافزارهای Fcmapper، Pajek و Excel تحلیل گردید.
یافتهها: بر اساس نتایج ۱۲ عامل کلیدی به‌عنوان محرک‌های نوآوری دیجیتال در بیمارستان‌های دولتی شناسایی شد. نتایج اجرای تکنیک نقشه شناختی فازی نشان داد که محرک حمایت مدیریت ارشد با ضریب ۱/۵۷ دارای بیشترین تأثیرگذاری، محرک ظرفیت دیجیتال سازمان با ضریب ۳/۲۴ دارای بیشترین تأثیرپذیری و محرک ظرفیت دیجیتال سازمان با ضریب ۳/۸۹ دارای بیشترین مرکزیت هستند. طبق نتایج سناریوها، توجه به محرک حمایت مدیریت ارشد، اندازه سازمان، و پهنای باند بهبود اتوماسیون بیمارستان را فراهم می‌کند..
نتیجه‌گیری: باتوجه‌به شناسایی ۱۲ محرک نوآوری دیجیتالی و بررسی روابط علّی میان این محرک‌ها، به نظر می‌رسد که مسئولان بیمارستانی برای تسهیل فرایند نوآوری دیجیتالی باید اولویت ویژه‌ای به محرک «نیازهای شهروندان» اختصاص دهند.
