---

این مقاله حاصل پژوهشی است که طی آن میزان رعایت استانداردها در بخش مدارک پزشکی بیمارستانهای تابعه سازمان تامین اجتماعی مستقر در تهران، هم براساس ملاکهای ارزیابی انجمن مدارک پزشکی امریکا و هم بر طبق ملاکهای ارزیابی ملی مورد بررسی قرار گرفته است. روش این مطالعه توصیفی بوده و گردآوری اطلاعات آن، بوسیله پرسشنامه و چک لیست انجام پذیرفته است. اطلاعات این پژوهش از طریق مصاحبه حضوری و مشاهده جمع‌آوری گردیده و جهت تحلیل داده‌های بدست آمده، از آمار توصیفی استفاده شده است. نتایج کلی این بررسی نشانگر آن است که میزان رعایت استانداردها در بخش مدارک پزشکی بیمارستانهای مورد بررسی در سال ۱۳۷۶ ، براساس ملاکهای ارزیابی انجمن پزشکی امریکا ۱/۳۴ درصد و همچنین بر طبق ملاکهای ارزیابی ملی ، ۷/۵۹ درصد می‌باشد. در انتها نیز ، به منظور ارزیابی بخش مدارک پزشکی مراکز بهداشتی و درمانی، الگویی مشتمل بر ده پرسش نامه مجزا، مجموعاً با تعداد ۱۱۲۹ پرسش ارائه گردیده است.

---

مقدمه:  آموزش در هر سازمانی می تواند به صورت گوناگون از جمله آموزش ضمن خدمت ارائه شود . برگزاری دوره های آموزش ضمن خدمت در بیمارستانها به علت خاصیت پویایی علوم پزشکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

  روش پژوهش: این پژوهش به صورت یک مطالعه نیمه تجربی در پاییز سال ۱۳۸۲به منظور ارزیابی یک دوره بازآموزی در ارتقاء سطح دانش کارکنان مدارک پزشکی بیمارستانهای تأمین اجتماعی اصفهان انجام گرفت. سطح دانش کلیه پرسنل مدارک پزشکی بیمارستانهای تحت بررسی (۳۰ نفر) قبل و بعد از دوره بازآموزی به وسیله پرسشنامه ای اندازه گیری شد . روایی پرسشنامه به طور صوری و پایایی آن با انجام پیش آزمون ـ پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفت. بخش اول پرسشنامه در برگیرنده مشخصات فردی و بخش دوم مشتمل بر ۲۰ سؤال مرتبط به کمک نرم افزار SPSS انجام شد.

  یافته ها : افراد تحت بررسی در پیش آزمون به حدود ۵۰درصد و در آزمون نهائی به حدود ۷۸ درصد سؤالات پاسخ صحیح داند( P<۰/۰۱ ) پرسنل دارای سوابق تحصیلی مرتبط با مدارک پزشکی در هر دو آزمون نمرات بهتری کسب نمودند . نمرات پرسنل مدارک پزشکی بیمارستان شریعتی در هر دو آزمون کمتر از پرسنل دو بیمارستان دیگر ( فرضی و فاطمه الزهرا) به دست آمد.

  بحث و نتیجه گیری : با توجه به تأثیر چشمگیر این دوره بازآموزی در افزایش آگاهی کارکنان ، برگزاری چنین دوره هایی برای کلیه پرسنل مدارک پزشکی بیمارستهانهای کشور ضروری به نظر می رسد.

---

 مقدمه: کلید موفقیت برنامه‌های مدیریت کیفیت فراگیر در سازمان، تمرکز آن بر مشتری است. پژوهش حاضر با هدف مطالعه میزان تمرکز بر مشتری پس از اجرای الگوی بهبود کیفیت در بیمارستان‌های تأمین اجتماعی استان تهران انجام گرفته است.

روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی تطبیقی است . جامعه آماری شامل صاحبان فرآیند الگوی بهبود کیفیت در چهار بیمارستان تأمین اجتماعی استان تهران می‌باشد. ابزار گردآوری داده ها، چک لیستی مشتمل بر دو بخش سنجش میزان دانش مشتری ورضایت مشتری است که اطلاعات آن از طریق انجام کار گروهی و تشکیل جلسه با صاحبان فرآیند الگوی بهبود کیفیت به دست آمده و مورد تحلیل قرار گرفته است. به منظور امتیازدهی چک لیست، میانگین نمرات مربوط به دانش مشتری و رضایت مشتری از صفر تا ۱۰۰ امتیاز، به صورت جداگانه تعیین گردید.

یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که میانگین امتیازات مربوط به دانش مشتری در بیمارستان‌های شهریار۱/۶۴، البرز۸/۶۰، میلاد۱/۵۴ و شهدای ۱۵ خرداد ورامین ۶/۴۶ است. میانگین امتیازات مربوط به رضایت مشتری در بیمارستان‌های شهریار۷/۶۷، البرز۶۵، میلاد۴/۵۹ و شهدای ۱۵ خرداد ورامین ۵۰ است. میانگین امتیازات مربوط به تمرکز بر مشتری در بیمارستان‌های شهریار۳/۶۶ و البرز ۳/۶۳ میلاد۳/۵۷ و شهدای ۱۵ خرداد ورامین ۶/۴۸ می‌باشد. میانگین کل امتیازات مربوط به دانش مشتری، رضایت مشتری و تمرکز بر مشتری در بیمارستان‌های مورد مطالعه به ترتیب ۴/۵۶، ۵/۶۰ و ۹/۵۸ می‌باشد. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که کلیه بیمارستان‌های مورد مطالعه، پیشرفت و بهبود مداوم در زمینه دانش مشتری را در طیف گسترده‌ای از فرآیندهای خود و در بخش‌های متعددی از سازمانشان اعمال نموده اند و در زمینه رضایت مشتری، پیشرفت و بهبود مداوم را به معنای واقعی در تمام سازمان خود اجرا کرده اند .از اینرو می‌توان اظهار داشت که با اجرای الگوی بهبود کیفیت در بیمارستان‌های تأمین اجتماعی تهران، تمرکز بر مشتری در طیف گسترده‌ای از فرآیندهای سازمانی آنان مورد نظر قرار گرفته است.

---

 مقدمه: با توجه به تعرفههای پایین خدمات تشخیصی و درمانی در بیمارستانها و با عنایت به هزینههای بالای ارائه خدمات بهداشتی درمانی، لزوم وصول کلیه‌ی درآمدها از سازمانهای بیمه گر بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر آموزش کارکنان بر میزان کسورات بیمه‌ای در مرکز آموزشی درمانی فیروزگر بوده‌است.

روش کار: این پژوهش از نوع تحلیلی بود که از نظر زمان انجام آن طولی تلقی می‌شود. از نظر نتایج در ردیف پژوهشهای کاربردی قابل تقسیم بندی است. جامعه‌این پژوهش شامل اسناد بیمه‌ای تمامی بیماران بستری تأمین اجتماعی (۱۶۸۵پرونده) و خدمات درمانی(۱۳۳۰پرونده) مرکز آموزشی درمانی فیروزگر در بهار ۱۳۸۶و بهار ۱۳۸۷ بود. در این پژوهش از طریق مراجعه به مستندات اسناد پزشکی سازمانهای بیمه‌گر تأمین اجتماعی و خدمات درمانی شهر تهران و مرکز آموزشی درمانی فیروزگر دادههای مورد نیاز گردآوری شد. داده ها توسط نرم افزار spss و با استفاده از آزمون paired samples t-test مورد تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: میانگین کل درصد خطای تنظیم اسناد بیمه‌ای قبل ازآموزش کارکنان برابر ۱,۳۸ و بعد ازآموزش ۳.۲۵ بود. همچنین میزان کسورات از ۹.۱۳ درصد قبل ازآموزش به ۹.۶درصد بعد ازآموزش رسید. با استفاده ازآزمون مقایسه میانگین در دو جامعه، تأثیر آموزش بر خطاهای تنظیم اسناد بیمه‌ای به تفکیک نوع بیمه(خدمات درمانی و تأمین اجتماعی)تأیید شد.(P-value≤۰.۰۰۱)

 بحث: به طور کلی پژوهش حاضر نشان داد آموزش کارکنان باعث کاهش خطاهای اسناد بیمه‌ای و در نهایت کاهش میزان کسورات بیمه‌ای در مرکز آموزشی درمانی فیروزگر گردید. بدیهی است اجرای برنامه های آموزشی مدون و مستمر به منظور توانمند سازی کارکنان، باعث افزایش نقش و مشارکت آنان در کاهش کسورات بیمه‌ای و تعامل مثبت و سازنده با نمایندگان سازمانهای بیمه‌گر می‌گردد، همچنین پویایی سازمان و کارکنان را به دنبال خواهد داشت. برگرفته از پایان نامه کارشناسی ارشد