دکتر سید مرتضی حسینی شکوه، آقای نورالدین دوپیکر، خانم سمانه وحیدی فر، دکتر زهرا معتقد، آقای یعقوب یوسفی، دکتر محمد مسگرپور امیری،
جلد ۲۶، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: بهرهبرداری درست از تجهیزات تشخیصی-تصویری، علاوه بر کاهش هزینه‌های درمانی، میتواند منجر به کاهش مدت زمان انتظار و افزایش رضایتمندی بیماران شود. لذا، هدف این پژوهش برآورد میزان بهرهبرداری از تجهیزات تشخیصی-تصویری و ارائه راهکارهای ارتقای آن بود.
روش ها: مطالعه حاضر یک پژوهش مقطعی است که به روش ترکیبی طی دو مرحله کمّی و کیفی انجام شد. در مرحله اول، بهرهبرداری از تجهیزات تشخیصی-تصویری اصلی یک بیمارستان تخصصی-فوقتخصصی (شامل سه دستگاه سونوگرافی، دو دستگاه MRI و یک دستگاه CT آنژیوگرافی) در بازه زمانی اول فروردین ماه ۱۳۹۷ تا پایان اسفندماه ۱۳۹۷ بررسی شد. به‌منظور سنجش میزان بهرهبرداری از تجهیزات تشخیصی-تصویری، از دو شاخص ضریب بهرهبرداری تقویمی و ضریب بهرهبرداری در ارائه خدمت استفاده شد. سپس در مرحله دوم، علل اصلی افت بهرهبرداری از تجهیزات و راهکارهای ارتقای آن، با تشکیل گروههای بحث متمرکز با حضور ۱۵ نفر از خبرگان در سه ماهه اول سال ۱۳۹۸ به روش تحلیل محتوی، احصا گردید.
یافته ها: در بین تجهیزات مورد بررسی کمترین ضریب بهرهبرداری به‌ترتیب مربوط به دستگاه CT آنژیو با ۲۵ درصد و دستگاه سونوگرافی مداخلهای با ۳۳ درصد بود. ضریب بهرهبرداری برای دستگاه سونوگرافی بخش سرپایی و بخش بستری به ترتیب ۴۱ و ۸۱ درصد و برای دستگاه MRI بخش سرپایی و بخش بستری به ترتیب ۸۴ و ۴۶ درصد بود. علل اصلی مشترک افت بهرهبرداری از تجهیزات تشخیصی-تصویری شامل کمبود نیروی انسانی بخش، تاخیر در جابهجایی بیماران از بخشهای بستری، فضای نامناسب بخشهای تشخیصی-تصویری و ضعف نظام تعمیرونگهداری پیشگیرانه بود.
نتیجه‌گیری: استفاده بهینه از ظرفیت تجهیزات تشخیصی-تصویری در بیمارستان مستلزم افزایش تعداد و انگیزه نیروی انسانی، بهینه‌سازی گردش کار و جابهجایی بیمار بین بخشها، بازطراحی فضای کاری بخشهای تشخیصی-تصویری و سرمایه‌گذاری استراتژیک در سیستم‌های تعمیرونگهداری است.
