مقدمه: نوآوری در سازمان‌های مراقبت سلامت برای ارائه خدمات باکیفیت بالا به بیمار ضروری است. بنا بر نظریه‌های رهبری و نوآوری، رابطه محکمی میان سبک‌های رهبری و نوآوری سازمانی وجود دارد. این مطالعه، باهدف تعیین رابطه بین سبک‌های رهبری و نوآوری سازمانی در بخش مراقبت‌های سلامت با در نظر گرفتن فرهنگ‌سازمانی به عنوان متغیر میانجی از دیدگاه پزشکان انجام شد.
روش ها: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بود که به روش پیمایشی به صورت مقطعی انجام شد. جامعه پژوهش شامل پزشکان تمام‌وقت شاغل در پنج بیمارستان بزرگ دولتی در لاهور پاکستان بود که با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبی انتخاب شدند. داده‌ها با پرسشنامه استاندارد به صورت برخط جمع‌آوری شد. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی (مدلسازی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تائیدی) در نرم‌افزارهای SPSS و Smart-PLS استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین سبک‌های رهبری و نوآوری سازمانی رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد(p=۰,۰۰۰, p=۰.۰۳۰) تحلیل مسیر غیرمستقیم از متغیر میانجی نشان داد که فرهنگ‌سازمانی واسط بین سه سبک رهبری و نوآوری سازمانی است. (p<۰,۰۰۱) تأثیر مستقیم رهبری تحول‌گرا و رهبری دوسویه بر نوآوری سازمانی پس از درنظرگرفتن فرهنگ‌سازمانی به‌عنوان متغیر میانجی، معنادار نبود (p>۰,۰۵) که تأثیر آن بر نوآوری اثبات شد.
نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش حاکی از اهمیت سبک‌های رهبری سرپرستان مراقبت‌های سلامت است. این مطالعه، شواهدی را برای پزشکان، مدیران مراقبت‌های سلامت و سیاست‌گذاران در مورد ویژگی‌های اساسی سرپرستان مراقبت‌های سلامت و فرهنگ محیط کار ارائه می‌کند. همچنین، این مطالعه بیانگر اهمیت فرهنگ محیط کار حمایتی است که رفتارهای نوآورانه را در پزشکان ترویج می نماید.
