مقدمه: سلامت از طریق افزایش توان نیروی انسانی ملی بر رشد اقتصادی تأثیر مهمی دارد. ارتقای سلامت، انسان هایی سالم تر و مولدتری به بار می آورد. یکی از مسائل مهم که دولت ها با آن روبه رو هستند سهم مخارج سلامتی تخصیص یافته به بخش بهداشت است. 

روش بررسی: این مقاله رابطه میان هزینه های بهداشتی دولت ایران، رشد اقتصادی و مصرف خصوصی کشور را در 1353 ) بااستفاده از تحلیل های هم انباشتگی و روش کمترین مجذورات معمولی بررسی می کند. - سال های ( 1386 در سطح معناداری 5 درصد متغیرهای هزینه های بهداشتی، رشد اقتصادی و (ADF)

یافته ها: آزمون دیکی فولر تعمیم یافته مصرف مانا هستند، و آماره ی دوربین - واتسون بیانگر عدم وجود مشکل خودهمبستگی در مدل مورد آزمون است.

 نتیجه گیری: اثرمستقیم مخارج بهداشتی دولت بر رشد اقتصادی، مثبت و معنادار؛ و اثر غیرمستقیم مخارج بهداشتی بر مخارج مصرفی خصوصی، منفی است.