مقدمه: ارزیابی محیط داخلی شامل ارزیابی موقعیت یک سازمان، سنجش عملکرد، شناسایی مشکلات و توان بالقوه آن می‌باشد. اگر ارزیابی محیط داخلی به درستی انجام شود سازمان می تواند تصویری کامل از شرایط موجود به دست آورده، دورنمای مناسبی ترسیم کرده و برنامه‌های رقابتی و کارا را جایگزین برنامه‌های ناکارامد و نامرتبط موجود کند. هدف از انجام پژوهش حاضر ارزیابی محیط داخلی بیمارستان های آموزشی درمانی شیراز بر اساس مدل شش بعدی وایز بورد بود.

روش بررسی: پژوهش حاضر، توصیفی و کاربردی است که به صورت مقطعی انجام شد. 362 نفر از کارشناسان بیمارستان‌های آموزشی و درمانی شیراز وارد مطالعه شدند. داده‌ها توسط پرسشنامه‌ای استاندارد جمع آوری و امتیازات کسب شده به وسیله نرم افزار آماری SPSS و آزمون t-test تحلیل شد. حداکثر امتیازات 7 امتیاز بود. امتیاز کمتر از 4 نشان دهنده قوت و امتیاز بیشتر از 4 نشان دهنده ضعف درنظر گرفته شد.

 یافته‌ها: میانگین امتیاز متغیرهای مورد مطالعه در این پژوهش که شامل هدف‌گذاری، ساختار سازمانی (سازماندهی فعالیت‌ها)، رهبری، هماهنگی، مکانیسم پاداش، ارتباطات و نگرش کارکنان نسبت به تغییر می‌باشند، بترتیب در بیمارستان نمازی: 80/3، 01/4، 26/4، 39/4، 43/4، 13/4 و 74/3 ، در بیمارستان زمینه : 04/4، 20/4، 84/4، 72/4، 96/5، 16/4 و 68/3، در بیمارستان شهید چمران: 84/3، 48/3، 68/2 ، 76/3، 96/4، 36/3 و 60/3، در بیمارستان حافظ: 24/3 ، 21/4، 44/3، 12/4، 84/4 ، 72/2 و 52/3 و در بیمارستان شهید فقیهی: 75/2، 84/4، 80/3، 36/4، 32/5، 48/3 و 80/3 به دست آمد.

نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش در بعد هدف گذاری؛ بیمارستان زینبیه، در بعد ساختار سازمانی؛ بیمارستان‌های نمازی، زینبیه، حافظ و شهید فقیهی، در بعد رهبری؛ بیمارستان‌های نمازی و زینبیه، در بعد هماهنگی ؛ بیمارستان های نمازی، زینبیه، حافظ و شهید فقیهی، در بعد مکانیسم پاداش؛ تمام بیمارستان‌های مورد مطالعه و در بعد ارتباطات؛ بیمارستان‌های نمازی و زینبیه دارای ضعف بوده‌اند که نیاز به توجه بیشتری دارند. نگرش کارکنان سازمان نسبت به تغییر نیز در تمام بیمارستان‌های مورد مطالعه، به عنوان نقطه قوت ارزیابی شده است.