جلد 25، شماره 3 - ( 10-1401 )
جلد 25 شماره 3 صفحات 107-87 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سحر ناصری1 
، مهناز صارمی 2، مهشید نامداری3 ، مصطفی پویاکیان4
، مهناز صارمی 2، مهشید نامداری3 ، مصطفی پویاکیان4
1- کارشناس ارشد، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران
2- دانشیار، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران ،saremim@yahoo.com
3- استادیار، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران
4- دانشیار، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران
2- دانشیار، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران ،
3- استادیار، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران
4- دانشیار، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران
چکیده: (1072 مشاهده)
هدف: سامانه یکپارچه بهداشت (سیب) از جمله پروندههای الکترونیک سلامت رایج در سراسر ایران است که به‌طور گسترده در مراکز بهداشتی-درمانی استفاده می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین کاربردپذیری سامانه سیب در میان برخی از کاربران مراقب سلامت بود.
روش‌ها: مطالعه حاضر یک پژوهش کاربردی از نوع توصیفی- تحلیلی بود که در سال 1400 با مشارکت 196 نفر از مراقبین سلامت انجام شد. ارزیابی کاربردپذیری سامانه از طریق پرسشنامه مقیاس کاربردپذیری سیستم (SUS) و پرسشنامه استاندارد ایزومتریک انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 انجام شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که کاربردپذیری سامانه سیب با استناد به پرسشنامه SUS در حد مرزی و از طریق پرسشنامه ایزومتریک نسبتاً مطلوب بود. ابعاد هفت‌گانه پرسشنامه ایزومتریک نیز همگی با نمره میانگین 1/3 الی 2/3 در محدوده نسبتاً مطلوب قرار داشتند. سامانه سیب برای 6/30 درصد کاربران غیرقابل‌قبول، برای 4/45 درصد کاربران مرزی و برای 9/23 درصد کاربران قابل‌قبول بود. کاربردپذیری با میانگین ساعات کار با سامانه سیب در طول روز دارای ارتباط معنادار و معکوس بوده (039/0 =p) و زنان در مقایسه با مردان این سامانه را کاربردپذیرتر برآورد کردند (007/0 =p).
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر ضرورت بازطراحی سامانه سیب را با هدف بهبود کاربردپذیری و انتقال مناسب پیام نشان داد. اهم اقدامات مؤثر در این زمینه عبارتند از ساده‌سازی مراحل اجرایی، هماهنگ‌سازی و تجانس، حافظه-محور نبودن، قابلیت شخصی‌سازی، خطاپذیری و کاربر-محوری.
روش‌ها: مطالعه حاضر یک پژوهش کاربردی از نوع توصیفی- تحلیلی بود که در سال 1400 با مشارکت 196 نفر از مراقبین سلامت انجام شد. ارزیابی کاربردپذیری سامانه از طریق پرسشنامه مقیاس کاربردپذیری سیستم (SUS) و پرسشنامه استاندارد ایزومتریک انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 انجام شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که کاربردپذیری سامانه سیب با استناد به پرسشنامه SUS در حد مرزی و از طریق پرسشنامه ایزومتریک نسبتاً مطلوب بود. ابعاد هفت‌گانه پرسشنامه ایزومتریک نیز همگی با نمره میانگین 1/3 الی 2/3 در محدوده نسبتاً مطلوب قرار داشتند. سامانه سیب برای 6/30 درصد کاربران غیرقابل‌قبول، برای 4/45 درصد کاربران مرزی و برای 9/23 درصد کاربران قابل‌قبول بود. کاربردپذیری با میانگین ساعات کار با سامانه سیب در طول روز دارای ارتباط معنادار و معکوس بوده (039/0 =p) و زنان در مقایسه با مردان این سامانه را کاربردپذیرتر برآورد کردند (007/0 =p).
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر ضرورت بازطراحی سامانه سیب را با هدف بهبود کاربردپذیری و انتقال مناسب پیام نشان داد. اهم اقدامات مؤثر در این زمینه عبارتند از ساده‌سازی مراحل اجرایی، هماهنگ‌سازی و تجانس، حافظه-محور نبودن، قابلیت شخصی‌سازی، خطاپذیری و کاربر-محوری.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدیریت اطلاعات سلامت
دریافت: 1401/4/5 | پذیرش: 1401/6/29 | انتشار: 1401/12/21
دریافت: 1401/4/5 | پذیرش: 1401/6/29 | انتشار: 1401/12/21
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |