مقدمه: مهمترین سرمایه و اندوخته هر سازمانی نیروی انسانی آن می باشد. عدم وجود اطلاعات علمی مناسب در مورد بهای تمام شده خدمات ارائه شده در بخش های دولتی هر گونه اقدامی در جهت اجرای بودجه ریزی عملیاتی و اصل 44 قانون اساسی در زمینه خصوصی سازی بخش های دولتی را با شکست مواجه کرده است. بنا براین طراحی و پیاده سازی یک سیستم هزینه یابی مناسب ضروری و لازم الاجرا به نظر می رسد.
روش بررسی: در این مطالعه اطلاعات مربوط به کلیه هزینه های صورت گرفته در سال تحصیلی86-1385 مورد تحلیل قرار گرفته و در دو سناریوی مختلف هزینه تمام شده ارائه واحدهای درسی و تربیت دانشجو در گروه های آموزشی دانشکده محاسبه گردیده اند. روش مورد استفاده در محاسبه بهای تمام شده ، روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت (Activity Based Costing )می باشد. واحدهای اداری و آموزشی دانشکده در سه گروه مراکز فعالیت بالاسری، میانی و نهایی طبقه بندی شده و هزینه های صورت گرفته با استفاده از مبناهای تسهیم بین واحدهای مختلف و نهایتاً بین دانشجویان توزیع گردیده اند. به منظور انجام محاسبات از نرم افزار اکسل 2003 استفاده گردیده است.
یافته ها: از یافته های مراحل اولیه محاسبات می توان به هزینه کل هریک از مراکز فعالیت اشاره کرد. پس از انجام محاسبات نهایی در سناریوی اول هزینه تمام شده ارائه یک واحد درسی در دانشکده به طور متوسط 8693137 ریال و متوسط هزینه تمام شده تربیت دانشجو 18148974 ریال محاسبه گردید . متوسط هزینه ارائه یک واحد درسی در سناریوی دوم 8902854 ریال و هزینه تربیت دانشجو 18586807 ریال محاسبه گردید. در هر دو سناریو هزینه تمام شده تربیت دانشجو در مقطع دکترای مدیریت اطلاعات بالاترین مقدار56566092 و در رشته کارشناسی مدارک پزشکی پایین ترین مقدار 7760748 ریال می باشد.
نتیجه گیری: بررسی اطلاعات مالی دانشکده مدیریت نشان می دهد ثبت و جمع آوری اطلاعات به صورت اسناد دست نویس توان پاسخگویی به نیاز های محاسبات هزینه یابی به نحوی که در دوره های مختلف اطلاعات مفید برای مدیران را فراهم کند، نمی باشد. علت بالا بودن هزینه در مقاطع بالاتر ارتباط نزدیکی با عواملی مانند تعداد کم این دانشجویان ، امکانات آموزشی خاص دوره های تحصیلات تکمیلی، استفاده از اساتید با درجه علمی بالاتر، سهم بالای امکانات پژوهشی نسبت به سایر دانشجویان و پرداخت مساعدت تحصیلی از طرف وزارت بهداشت به دانشجویان مشمول بورسیه عام دارد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |