جلد 22، شماره 4 - ( 10-1398 )                   جلد 22 شماره 4 صفحات 49-35 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران
2- دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران ، norouzi.e@tak.iums.ac.ir
چکیده:   (5088 مشاهده)
مقدمه: خود مراقبتی در بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی‌درمانی، عاملی مهم و تأثیرگذار در کنترل و کاهش عوارض شیمی‌درمانی است که موجب پایبندی بیشتر به شیمی‌درمانی و بهبود کیفیت زندگی بیماران می­گردد. با توجه به نقش تلفن‌های همراه هوشمند در زندگی افراد و ظرفیت‌های مشهود آن جهت خود مراقبتی، هدف از مطالعه حاضر طراحی و ارزیابی برنامه کاربردی خود مراقبتی مبتنی بر تلفن همراه برای بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی‌درمانی است.
روش‌ها: پژوهش توسعه ای-کاربردی حاضر در دو مرحله انجام شد. ابتدا نیازسنجی از نه متخصص آنکولوژی، 24 متخصص جراحی عمومی و 30 بیمار مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی‌درمانی صورت پذیرفت. سپس، نمونه اولیه برنامه کاربردی تحت پلتفرم اندروید طراحی گردید و درنهایت، جهت ارزیابی قابلیت استفاده و رضایت کاربران پرسش‌نامه استاندارد کوئیز نسخه پنج و نیم به مدت یک هفته در اختیار 30 نفر از مبتلایان به سرطان پستان تحت شیمی‌درمانی قرارگرفته و تکمیل شد. نتایج مطالعه با روش‌های آمار توصیفی و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شد.
یافته‌ها: افراد شرکت‌کننده در پژوهش، از میان 36 نیاز اطلاعاتی مطرح‌شده، 32 عنصر داده پرسش‌نامه نیازسنجی را ضروری دانستند. ویژگی‌های کلی برنامه طراحی‌شده شامل پروفایل بیمار، مدیریت عوارض جانبی، سبک زندگی و قابلیت‌های سیستم بود. ارزیابی قابلیت استفاده از برنامه کاربردی نشان داد که کاربران برنامه کاربردی را با میانگین امتیاز 9/7 (از مجموع نه امتیاز) در سطح خوب ارزیابی نموده‌اند
نتیجه گیری: از برنامه های کاربردی خود مراقبتی مبتنی بر تلفن همراه می توان جهت کمک به بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی در مدیریت عوارض جانبی و کسب مراقبت های خود مراقبتی استفاده نمود.

 
متن کامل [PDF 1181 kb]   (2845 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: مدیریت اطلاعات سلامت
دریافت: 1398/5/26 | پذیرش: 1398/10/10 | انتشار: 1398/10/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.