با هدف بهبود نظام اورژانس کشور، پژوهشی تحت عنوان «مطالعه تطبیقی سیستم اورژانس چند کشور انتخابی و ارائه الگویی مناسب برای ایران» با روش توصیفی تطبیقی انجام گرفته است. اهمیت این پژوهش از آن روست که مطالعه علل مرگ و میر و معلولیت‌ها در جوامع مختلف نشان می‌دهد که عمده‌ترین علل مرگ و ناتوانی مربوط به بیماریهایی است که نیازمندمراقبت‌های پزشکی اورژانس هستند و یک سیستم فعال اورژانس می‌تواند نقش مؤثری در ارتقاء سلامتی آحاد جامعه ایفا نماید. هرچند ایران را می‌توان در زمره نخستین کشورهای دارای سیستم اورژانس نوین محسوب نمود، ولی طی سالیان گذشته، به علل گوناگون نتوانسته پوشش فراگیری در سطح جامعه ایجاد نماید. در نتیجه کشور در حال حاضر با مشکلات و نارسایی‌های مختلفی در این زمینه روبروست و نیازمند انجام تحولات اساسی در سیستم اورژانس پزشکی می‌باشد. بر این اساس پژوهشگر به منظور استفاده از تجارب کشورهایی که در این خصوص موفق بوده‌اند، به مطالعه تطبیقی ارکان اصلی از سیستم اورژانس در کشورهای آلمان، فرانسه، آمریکا، استرالیا و ایران پرداخت. حاصل مطالعه منجر به طراحی الگویی مناسب با شرایط خاص ایران گردید. این ارکان شامل: سازماندهی کل سیستم اورژانس و عناصر اصلی زیرمجموعه آن یعنی نیروی انسانی، آموزش نیروی انسانی، سیستم حمل و نقل، سیستم ارتباطات و آموزش مردم می‌باشد. این الگو به نظرخواهی اساتید، صاحبنظران، متخصصان و کارشناسان سیستم اورژانس گذاشته شد و پس از انجام تحلیل‌های لازم به ارائه الگوی نهایی منجر گردید.

واژه‌های کلیدی: سیستم اورژانس، مطالعه توصیفی تطبیقی، ایران، برنامه

متن کامل [PDF 8773 kb]   (4467 دریافت)