مقدمه: شبکه‌های هم‌تألیفی از جمله شبکه‌های اجتماعی هستند که اطلاعات مهمی در رابطه با همکاری میان پژوهشگران، که از عوامل مهم رشد کیفی و کمی انتشارات علمی است، فراهم می‌آورند. هدف این پژوهش، ترسیم و تحلیل شبکه هم‌تألیفی پژوهشگران ایران در حوزه داروشناسی و داروسازی می‌باشد.
روش کار: پژوهش با استفاده از روش های علم سنجی و اصول تحلیل شبکه انجام شده است. جامعه پژوهش شامل 3514 مدرک حوزه‌ داروشناسی و داروسازی پایگاه وب‌آو‌ساینس بود که در سال های 2012-2000 منتشر شده و حداقل یکی از نویسندگان آن‌ها وابستگی سازمانی به دانشگاه‌ها و مؤسسات پژوهشی وابسته به وزارتخانه مذکور را داشت. داده ها با نرم افزار PAJEK تحلیل شدند.
یافته‌ها: ضریب همکاری این انتشارات ، 7/0 و بیشترین همکاری بین المللی، با پژوهشگران انگلستان، آمریکا و کانادا بوده است. شبکه هم‌تألیفی پژوهشگران متشکل از 90 گره (نویسنده) و درجه تراکم این شبکه 084/0 بود. میان تعداد انتشارات و درجه مرکزیت نویسندگان رابطه خطی قوی و مستقیم در سطح معنی داری 01/0 مشاهده شد.
نتیجه گیری: شاخص درجه تراکم (084/0) نشان دهنده انسجام پائین این شبکه است، به عبارتی چگالی بالایی ندارد و نویسندگان (گره‌ها) ارتباطات اندکی با یکدیگر برقرار کرده‌ا‌ند. این پژوهش نشان داد که پژوهشگران با تعداد مستندات بیشتر، تمایل بیشتری به همکاری‌های گروهی دارند. نتایج این پژوهش می‌تواند ابعاد همکاری را مشخص نموده، و در کمک به سیاستگذاری‌های پژوهشی تأثیرگذار باشد. : .

واژه‌های کلیدی: کلمات کلیدی: داروسازی، دارو شناسی، همکاری علمی، شبکه هم‌نویسندگی، تحلیل شبکه اجتماعی، هم‌تألیفی.

متن کامل [PDF 954 kb]   (2433 دریافت)