مقدمه: پژوهش‌های انجام شده در زمینه رهبری تحول آفرین نشان می دهد که رهبری تحول آفرین منجر به رشد و توسعه سازمانی می شود. به همین دلیل در چند دهه اخیر، توجه رهبری تحول آفرین به یک ضرورت غیرقابل اجتناب تبدیل شده است چرا که سازمان‌ها از طریق رهبری تحول‌آفرین می‌توانند شاخص‌های مزیت رقابتی خود از جمله یادگیری سازمانی را بهبود و توسعه دهند. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رهبری تحول‌آفرین و مؤلفه های آن با یادگیری سازمانی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می‌باشد.

  روش کار: روش پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ گردآوری داده‌ها، توصیفی- تحلیلی است. جهت جمع‌آوری داده‌های مورد نظر، تعداد 117 نفر از کارکنان و مدیران دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مورد بررسی قرار گرفت. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه رهبری تحول‌آفرین باس و آوالیو و پرسشنامه یادگیری سازمانی نیف می‌باشد که پایایی آن‌ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0.87 و0.88 به دست آمد. روایی این پرسشنامه ها نیز مورد تائید متخصصان قرار گرفت. جهت تحلیل داده ‏ها از آزمون ‏های تی تک نمونه ای و همبستگی پیرسون استفاده گردید.

  یافته‌ها: نتایج تی تک نمونه ای نشان داد که وضعیت رهبری تحول آفرین و یادگیری سازمانی در سطح نسبتاً مطلوبی قرار دارد . نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از آن است که بین رهبری تحول آفرین و تمامی مؤلفه ‏های آن با یادگیری سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد .

  نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان گفت که وجود رهبری تحول آفرین در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان منجر به توسعه و بهبود یادگیری سازمانی می شود.

واژه‌های کلیدی: یادگیری سازمانی، رهبری تحول آفرین، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

متن کامل [PDF 6168 kb]   (2574 دریافت)