مقدمه : در هر جامعه ‌ ای بررسی الگوی جغرافیایی یک بیماری جهت تعیین نواحی با خطر بالا یا پایین، از اهمیت خاصی برخوردار است. نقشه ‌ بندی بیماری ‌ ها، مجموعه ‌ ای از روش ‌ های آماری را شامل می ‌ شوند که نقشه ‌ هایی دقیق جهت بررسی توزیع جغرافیایی بیماری مورد نظر به دست می دهند. در این پژوهش از روش ‌ های بیزی برای برآورد خطر نسبی وقوع حوادث ناشی از کار استفاده شده است.

  روش کار: در این پژوهش، داده‌های حوادث ناشی از کار ایران در سال 1388 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای برآورد پارامترهای نقشه حوادث ناشی از کار و همچنین پیامدهای آن از روش بیز تجربی (مدل پواسون- گاما) و نرم افزار Winbugs 1.4 استفاده شد. همچنین برای تنظیم نقشه مربوط به خطر نسبی رخداد حادثه ناشی از کار و مرگ و میر ناشی از آن از نرم افزار Arc GIS 9.3 استفاده شد.

  یافته‌ها: با توجه به برآوردهای مدل پواسون- گاما، بیشترین و کمترین برآورد خطر نسبی رخداد حادثه ناشی از کار در سال 1388 برای مردان به ترتیب در استان‌های مرکزی(2.199) و خراسان رضوی(0.457) و برای زنان نیز به ترتیب در استان‌های سمنان (3.848) و هرمزگان(0.234) به دست آمده است.

  نتیجه‌گیری: به طور کلی رخداد حوادث ناشی از کار در استان‌های مختلف کشور از پراکندگی یکسانی پیروی نمی ‌ کند و در اکثر استان‌ها ی کشور این الگو برای زنان و مردان متفاوت است. کلاً در استان‌های همجوار استان تهران شیوع این حوادث بیش تر از سایر نقاط کشور است.