جلد 16، شماره 51 - ( 1-1392 )                   جلد 16 شماره 51 صفحات 29-19 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی تهران ، Mardani3@gmail.com
2- دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- دانشگاه پیام نور مشهد
چکیده:   (7710 مشاهده)

  مقدمه: همکاری پژوهشگران در سطح داخلی و بین المللی، شکل گسترده ای از مشارکت علمی است که نتایج مطالعات در این حیطه، بر اهمیت و مزایای آن تأکید دارد. این پژوهش با هدف بررسی همکاری پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران با همکارانشان در سایر کشورها و سازمان‌ها در انتشارات پایگاه وب علوم صورت گرفته است.

  روش کار: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و یک پژوهش کمی است که با استفاده از شاخص‌های علم سنجی انجام گرفته است. برای تعیین مشارکت پذیری در انتشارات از فرمول ضریب مشارکت استفاده شده است. ابزار این پژوهش را پایگاه وب علوم تشکیل می‌دهد که تولیدات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال‌های 2006 تا 2010، شامل 5781 عنوان مدرک، در این پایگاه بررسی شده است.

  یافته‌ها: متوسط ضریب مشارکت کلی نویسندگان دانشگاه علوم پزشکی تهران در این پایگاه، 0.64 بوده است که تمایل نسبتاً بالای نویسندگان را به تولید مدارک مشارکتی نشان می دهد. بررسی وضعیت مشارکت بین‌المللی نویسندگان در سال‌های مختلف نشان داد میزان تولیدات حاصل از مشارکت بین‌المللی (22 درصد) پایین تر ازمیزان تولیدات مشارکت داخلی بود. دانشگاه علوم پزشکی تهران با 69 کشور جهان همکاری علمی داشت، همچنین کمترین میزان نرخ رشد سالیانه (3.7) مربوط به انتشارات همکاری بین‌المللی این دانشگاه بود . همکاران اصلی دانشگاه به ترتیب آمریکا، انگلستان و کانادا بودند . به لحاظ تعداد نویسنگان هم تألیف، مدارک پنج تا هشت نویسنده‌ای از 33 درصد در سال 2006 به 45 درصد در سال 2010 رسیده و بالاترین میزان رشد به لحاظ تعداد نویسندگان مربوط به این دسته از مدارک بوده است.

  نتیجه گیری: با توجه به یافته‌ها، می‌توان نتیجه گرفت که همکاری‌های گروهی در امر پژوهش، در دانشگاه علوم پزشکی تهران، در حال توسعه و رشد است و تمایل پژوهشگران به انجام پژوهش‌های مشارکتی در حال افزایش است.

متن کامل [PDF 515 kb]   (2024 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي |
دریافت: 1391/5/24 | پذیرش: 1392/8/28 | انتشار: 1392/8/28

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.