مقدمه: مراکز بهداشتی درمانی باید بتوانند به‌سرعت با حوادث فاجعه باری مانند بلایای طبیعی و انسانی سازگار شوند. یکی از راه‌های مواجهه با بلایای مختلف در مراکز بهداشتی درمانی، افزایش تاب آوری است. هدف پژوهش حاضر طراحی مدل جامع تاب آوری بیمارستانی از طریق شناسایی عوامل موثر بر تاب آوری بیمارستانی، نحوه ارتباط میان این عوامل در شرایط مواجهه با بیماری کرونا بود.
روش ها: در ابتدا، با استفاده از مطالعه پیشینه پژوهش عوامل مؤثر بر تاب آوری بیمارستانی شناسایی شد و در ادامه با استفاده از فن مد‌ل‌سازی ساختاری تفسیری مدل ارتباطی میان عوامل شناسایی‌شده، به دست آمد. مدل مفهومی به‌دست‌آمده از مد‌ل‌سازی ساختاری تفسیری با استفاده از نرم‌افزار Smart PLS نسخه سه مورد برازش قرار گرفت. بدین منظور پرسش‌نامه حاوی ۳۳ سؤال در اختیار ۸۰ تن از مدیران، خبرگان و کارکنان بیمارستان های آموزشی یزد قرار گرفت.
یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از شناسایی هشت عامل کلی مؤثر بر تاب آوری بیمارستانی دارد. هشت عامل شناسایی‌شده در پژوهش حاضر، در چهار سطح کلی توسط مدل سازی ساختاری تفسیری ساختار یافتند. سطح آغازین مدل عوامل «پایداری» و «سیستم ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات» هستند. همچنین، نتایج برازش مدل حاکی از تأیید روابط شکل‌گرفته توسط مدل سازی ساختاری تفسیری دارد.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، مدیران بهداشت و درمان کشور می توانند به‌منظور تاب آوری بیمارستان های کشور در مواجه با بلایای طبیعی و حوادث پیش‌بینی‌نشده استفاده نمایند.
