جلد 15، شماره 50 - ( 10-1391 )                   جلد 15 شماره 50 صفحات 95-85 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- استادیار گروه کتابداری و اطلاع رسانی پزشکی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- استادیار گروه مدیریت اطلاعات سلامت، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، r.tafaroji@arums.ac.ir
3- دانشیار گروه آمار زیستی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده:   (7786 مشاهده)

  مقدمه: رتبه بندی وبومتریکس میزان فعالیت علمی و آموزشی وب سایت‌های دانشگاه‌ها و موسسات علمی و آموزشی را به صورت سالانه نشان می‌دهد. پژوهش حاضر ، با استفاده از سه موتور جستجو به رتبه بندی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور پرداخته است.

  روش کار: پژوهش حاضر پیمایشی – توصیفی و از نوع کاربردی است. و با استفاده از روش‌های وب سنجی، 43 وب سایت دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور مورد مطالعه قرار گرفت. در این پژوهش سه شاخص تعداد صفحه، قابلیت دید و فایل‌های پربار توسط سه موتور جستجو بررسی شد . داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید.

  یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که تعداد صفحات نمایه شده دانشگاه علوم پزشکی تهران در هر سه موتور جستجو بالاترین میزان را به خود اختصاص داده است در حالی که دانشگاه‌های علوم پزشکی دزفول ، جیرفت و یاسوج رتبه‌های آخر را به خود اختصاص داده اند.و از نظر تعداد پیوندهای خارجی دانشگاه علوم پزشکی تهران دارای رتبه 13 می باشد و دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان با میانگین 23011 در صدر دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور قرار دارد و این در حالی است که رتبه دانشگاه مذکور از نظر شاخص تعداد صفحات وبی نمایه شده ، 26 گزارش شده است.

  نتیجه گیری: یافته‌های پژوهش نشان داد که به طور کلی از میان دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور، حتی 8 دانشگاه علوم پزشکی برتر وتیپ یک، نیز پیوندها و مخاطبین زیادی را از خارج از وب سایت خود دریافت نکرده اند . این امر بیانگر تأثیرگذاری اندک دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران در وب با وجود بالابودن نسبی تعداد صفحات وبی برخی از این دانشگاه‌ها می باشد .

متن کامل [PDF 412 kb]   (2362 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي |
دریافت: 1390/10/7 | پذیرش: 1392/4/31 | انتشار: 1392/4/31

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.