جلد 23، شماره 4 - ( 10-1399 )
جلد 23 شماره 4 صفحات 19-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kolivand P, Motlagh M E, Ashrafian Amiri H, Jalali S F, Yousefi Khoshsabegheh H, Nasrollahpour Shirvani S D, et al . Benchmarking rate of members of the crisis and disaster management committee in Iranian public hospitals. jha 2021; 23 (4) :9-19
URL: http://jha.iums.ac.ir/article-1-3357-fa.html
URL: http://jha.iums.ac.ir/article-1-3357-fa.html
کولیوند پیرحسین، مطلق محمداسماعیل، اشرفیان امیری حسن، جلالی سیدفرزاد، یوسفی خوش سابقه هما، نصراله پور شیروانی سید داود، و همکاران.. میزان بهینه کاوی اعضای کمیته مدیریت بحران و بلایای بیمارستان های دولتی ایران. فصلنامه مدیریت سلامت. 1399; 23 (4) :9-19
پیرحسین کولیوند1 
، محمداسماعیل مطلق2 ، حسن اشرفیان امیری3 ، سیدفرزاد جلالی4 ، هما یوسفی خوش سابقه5 ، سید داود نصراله پور شیروانی 6، نفیسه بیگم میرکتولی7 ، مصطفی جوانیان8
، محمداسماعیل مطلق2 ، حسن اشرفیان امیری3 ، سیدفرزاد جلالی4 ، هما یوسفی خوش سابقه5 ، سید داود نصراله پور شیروانی 6، نفیسه بیگم میرکتولی7 ، مصطفی جوانیان8
1- سازمان اورژانس، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران
2- استاد، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز
3- متخصص داخلی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل
4- استاد، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل
5- دانشجوی دکتری ، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران
6- استادیار، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل ، dnshirvani@gmail.com
7- دبیر، دبیرخانه پدافند غیرعامل، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران
8- دانشیار، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل
2- استاد، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز
3- متخصص داخلی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل
4- استاد، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل
5- دانشجوی دکتری ، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران
6- استادیار، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل ، dnshirvani@gmail.com
7- دبیر، دبیرخانه پدافند غیرعامل، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران
8- دانشیار، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل
چکیده: (2642 مشاهده)
مقدمه: بهینه کاوی یا الگوبرداری از روش ها و فرآیند های برتر یکی از روش های بهبود عملکرد و بهسازی سازمانی محسوب می شود. مطالعه حاضر، به منظور تعیین میزان بهینه کاوی اعضای کمیته مدیریت بحران و بلایای بیمارستان های دولتی ایران در مواجهه موثر با بلایا انجام شد.
روش ها: مطالعه حاضر مقطعی بوده و در سال 1397 انجام شد. جامعه پژوهش بیمارستان های دولتی ایران بود که بر اساس آمایش سرزمینی به صورت تصادفی انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته شامل دو بخش متغیرهای فردی و میزان و نحوه بهینه کاوی با 14 سئوال باز و بسته بوده که روایی و پایایی آن تائید شد. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ تحلیل شد.
یافته ها: از مجموع 410 نفر اعضای کمیته بیمارستانی مدیریت بحران و بلایا در دسترس، 103 نفر(1/25 درصد) در طول سوابق همکاری با کمیته، سابقه حداقل یک تا حداکثر هشت مورد بهینه کاوی داشتند که در مجموع 237 مورد بهینه کاوی به ثبت رسیده است. بدین ترتیب میانگین بهینه کاوی افراد بررسی شده 2/1±58/0 مورد بوده است. بین تعداد موارد بهینه کاوی و مدت همکاری در کمیته مدیریت بحران(177/0+=r & 001/0=P)، تعداد تخت فعال بیمارستان محل خدمت(117/0+=r & 024/0=P)، مقطع تحصیلی(109/0+=r & 029/0=P) و شهر محل استقرار بیمارستان (در کلان شهرها 4/28 درصد و در غیر کلان شهرها 9/15 درصد) (010/0=P)، رابطه معنی دار و با سایر عوامل فردی و سازمانی رابطه غیرمعنی دار وجود داشت(05/0<P).
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر، نشان داد سرانه بهینه کاوی اعضای بررسی شده با توجه به سایر مطالعات مشابه در سطح کمی قرار داشت. لذا پیشنهاد می شود برنامه های مداخله ای متناسب طراحی و اجرا گردد.
روش ها: مطالعه حاضر مقطعی بوده و در سال 1397 انجام شد. جامعه پژوهش بیمارستان های دولتی ایران بود که بر اساس آمایش سرزمینی به صورت تصادفی انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته شامل دو بخش متغیرهای فردی و میزان و نحوه بهینه کاوی با 14 سئوال باز و بسته بوده که روایی و پایایی آن تائید شد. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ تحلیل شد.
یافته ها: از مجموع 410 نفر اعضای کمیته بیمارستانی مدیریت بحران و بلایا در دسترس، 103 نفر(1/25 درصد) در طول سوابق همکاری با کمیته، سابقه حداقل یک تا حداکثر هشت مورد بهینه کاوی داشتند که در مجموع 237 مورد بهینه کاوی به ثبت رسیده است. بدین ترتیب میانگین بهینه کاوی افراد بررسی شده 2/1±58/0 مورد بوده است. بین تعداد موارد بهینه کاوی و مدت همکاری در کمیته مدیریت بحران(177/0+=r & 001/0=P)، تعداد تخت فعال بیمارستان محل خدمت(117/0+=r & 024/0=P)، مقطع تحصیلی(109/0+=r & 029/0=P) و شهر محل استقرار بیمارستان (در کلان شهرها 4/28 درصد و در غیر کلان شهرها 9/15 درصد) (010/0=P)، رابطه معنی دار و با سایر عوامل فردی و سازمانی رابطه غیرمعنی دار وجود داشت(05/0<P).
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر، نشان داد سرانه بهینه کاوی اعضای بررسی شده با توجه به سایر مطالعات مشابه در سطح کمی قرار داشت. لذا پیشنهاد می شود برنامه های مداخله ای متناسب طراحی و اجرا گردد.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سلامت در بلایا و فوریت ها
دریافت: 1399/7/6 | پذیرش: 1399/9/30 | انتشار: 1399/10/13
دریافت: 1399/7/6 | پذیرش: 1399/9/30 | انتشار: 1399/10/13
فهرست منابع
1. Bartley B, Gomibuchi S, Mann R. Best practices in achieving a customer-focused culture. Benchmark Int J. 2007; 14(4): 482-96. [DOI:10.1108/14635770710761889]
2. Krishnamoorthy B, D'Lima C. Benchmarking as a measure of competitiveness. Int J Process Manag Benchmark. 2014; 4(3):342-59. [DOI:10.1504/IJPMB.2014.063240]
3. Carpinetti L, Melo A. What to benchmark?: A systematic approach and cases. Benchmark Int J. 2002; 9(3): 244-55. [DOI:10.1108/14635770210429009]
4. Louperi Zangeneh A. Process analysis and modeling of stone industry of Turkey [MSc Thesis]. Tehran. Islamic Azad University. Science and research branch; 2009. [In Persian]
5. Mainz J, Bartels P, Rutberg H, Kelley E. International Benchmarking. Option or Illusion?. IJQHC. 2009; 21(3): 151-52. [DOI:10.1093/intqhc/mzp001]
6. Okland JS. Total Organizational Excellence: Achieving world-class performance. Oxford: Hill; 2001.
7. Kay JFL. Health Care Benchmarking. Medical Bulletin. 2007; 12(2): 22-27.
8. Hurtado MP, Swift EK, Corrigan JM. Envisioning the National Health Care Quality Report. Washington, DC: National Academy Press; 2001 Apr. 15. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25057551/
9. Wait S, Nolte S. Benchmarking health systems: Trends, conceptual issues and future perspectives. Benchmark Int J. 2005; 12(5): 436-48. [DOI:10.1108/14635770510619366]
10. Ellis J. Sharing the evidence: Clinical practice benchmarking to improve continuously the quality of care. JAN. 2000; 32(1): 215-25. [DOI:10.1046/j.1365-2648.2000.01429.x]
11. Messahel FM, Al-Qahtani AS. Benchmarking of World Health Organization surgical safety checklist. Saudi Med J. 2009; 30(3): 422-25.
12. Jahanbakhsh M, Raeisi AR, Javaheri Kian E. Identification of hospital information system performance key indicators for benchmarking; A qualitative study . Manage Strat Health Syst. 2018; 3(1) :17-32. [In Persian]
13. Nik Pajooh A. Estimation of the requirement for cardiologists in Iran in year 2020 by benchmarking method. Payesh. 2012; 11(5): 589-94. [In Persian]
14. Maleki MR, Nasrollahpour Shirvani SD, Motlagh ME, Tofighi SH, Kabir MJ , Jafari N. Benchmarking records of administrators and officers at health deputy headquarters of Iranian universities of medical sciences: 2008-2010. JHA. 2011; 14(45): 27-34 [In Persian]
15. Khanzadeh A, Motlagh ME, Mirshakak A, Niakan M, Akbari Nassaji N, Nasrollahpour Shirvani SD. Benchmarking records of managers and experts of Abadan school of medical sciences. Payavard. 2017; 11(2): 201-10. [In Persian]
16. Khajefard G, Vahdat S, Hesam S. Factors affectingthe success of knowledge management in healthcare systems in the province of Bushehr 2013. JHA.. 2014; 17(56): 56-64. [In Persian]
17. Besterfield A, Daheh B, Glentt S.Total quality management. New York: Prinice-hall; 1995.
18. Meehan TJ, Stedman TJ, Neuendorf KE, Francisco I, Neilson MG. Benchmarking Australia's Mental Health Services: Is It Possible and Useful?. Australian Health Review. 2007; 31(4): 623-27. [DOI:10.1071/AH070623]
19. Nasrollahpour Shirvani SD, Maleki MR, Motlagh ME, Kavosi Z, Tofighi S, Gohari MR. Self assessment of Iran universities of medical sciences based on European foundation for quality management (EFQM) and Iran excellence model. WASJ. 2011; 15 (10): 1391-97.
20. Maleki MR, Nasrollahpour Shirvani SD, Motlagh ME, Tofighi SH, Kabir MJ, Jafari N. Necessity of reviewing common performance evaluation methods in vice-chancellery for health of universities/schools of medical sciences in Iran using excellence models. Hakim Research Journal. 2011; 14(1): 50-56. [In Persian]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
