جلد 18، شماره 59 - ( 1-1394 )                   جلد 18 شماره 59 صفحات 18-7 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- دانشگاه علوم پزشکی تهران ، arabmoha@tums.ac.ir
چکیده:   (5537 مشاهده)
مقدمه: بیمارستان‌ها از مراکزی هستند که بیشترین منابع نظام سلامت را مصرف می‌نمایند. پایش کارایی بیمارستان‌ها باعث افزایش بهره‌وری از منابع محدود می‌شود. برای تعیین سطح کارایی و یا ناکارآمدی هر سازمان باید از شاخص یا شاخص‌هایی به جهت مقایسه استفاده کرد. گراف پابون لاسو یکی از تکنیک‌هایی است که به‌طور هم‌زمان به مقایسه شاخص‌های فوق می‌پردازد. هدف اصلی این مقاله تعیین کارایی بیمارستان‌های تأمین اجتماعی شهر تهران بر اساس مدل پابون لاسو در سال 1390 است.
 روش کار: این مطالعه توصیفی و به روش مقطعی در هفت بیمارستان تحت نظارت مستقیم تأمین اجتماعی شهر تهران در سال 1390 انجام شد.
یافته‌ها:
در این پژوهش میانگین شاخص‌های کارایی از قرار زیراست: میانگین درصد اشغال تخت، متوسط اقامت و چرخش اشغال تخت در بیمارستان‌های موردمطالعه و به ترتیب 7/77 درصد، چهار روز، 3/82 بار در سال بود. در این مطالعه دو بیمارستان در منطقه یک نمودار پابون لاسو، یک بیمارستان در منطقه دوم، یک بیمارستان در منطقه سوم و سه بیمارستان در منطقه چهارم قرار گرفتند و فقط یک بیمارستان کارا بوده است.
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه بیان‌کننده این است که فقط یک بیمارستان (2/14 درصد) از مجموع هفت بیمارستان موردمطالعه کارا بوده است. در رابطه با بیمارستان‌های ناکارا اقدامات لازم و توجه بیشتر مدیران ضروری است
متن کامل [PDF 652 kb]   (2610 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي |
دریافت: 1392/12/20 | پذیرش: 1393/11/15 | انتشار: 1394/1/5

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.